Sieradowicki Park Krajobrazowy położony jest w północnej części Gór Świętokrzyskich pomiędzy doliną rzeki Kamiennej od północy i Doliną Bodzentyńską od południa. Od wschodu ograniczają go doliny rzek Świśliny i Pokrzywianki, a od zachodu dolina Kamionki, obejmuje prawie w całości Pasmo Sieradowickie i Lasy Siekierzyńskie.
Park utworzony został w 1988 r. Jego powierzchnia wynosi obecnie 12 252 ha, natomiast powierzchnia otuliny to 15 893 ha. Prawie 85% powierzchni parku to obszary leśne o zróżnicowanym drzewostanie, dominują lasy mieszane ze stanowiskami jodły i modrzewia europejskiego. W runie leśnym wyróżniono 57 gatunków roślin chronionych, z których ponad czterdzieści podlega ochronie ścisłej.
Spośród zwierząt występują tu dziki, sarny i jelenie, nietoperze, łasice i gronostaje, kilka rzadkich gatunków ptaków, m.in. bocian biały i czarny, myszołów zwyczajny, zimorodek, dudek, słonka i cietrzew. Występują dość licznie płazy – żaby (w tym rzekotka drzewna), ropuchy oraz gady – jaszczurka zwinka i żyworodna, padalec, zaskroniec, żmija zygzakowata.
Na terenie parku znajdują się trzy rezerwaty przyrody, są to Wykus, Góra Sieradowska i Kamień Michniowski, a także ponad dwadzieścia pomników przyrody, obiektów geologicznych i użytków ekologicznych, m.in. profil plejstoceńskich osadów w wąwozie lessowym Rocław pod Wąchockiem, polodowcowy głaz narzutowy w okolicach Siekierna oraz ostańce skalne Cygańska Kapa i Biały Kamień w leśnictwie Węglów.
Leśny rezerwat przyrody Wykus – w gminie Bodzentyn. Przedmiotem ochrony jest: fragment rzeki Lubianki i jej dopływu wraz ze zboczem wzniesienia Wykus; lasy i bory mieszane o cechach lasu naturalnego z udziałem sosny, jodły, dębu bezszypułkowego, świerka i grabu; zróżnicowane zbiorowiska roślinności leśnej w tym: zespoły buczyny karpackiej, grądu, boru mieszanego, olsu typowego, łęgu olszowo-jesionowego, boru sosnowego świeżego.
W centrum rezerwatu znajduje się niewielka polana z pomnikiem w formie kapliczki upamiętniającym znajdujące się tu miejsce obozowania partyzantów AK ze zgrupowania „Ponurego” (Jana Piwnika). W lesie znajdują się też liczne mogiły partyzanckie.
Przez rezerwat przebiega niebieski szlak turystyczny im. E. Wołoszyna z Wąchocka do Cedzyny oraz zielony szlak turystyczny ze Skarżyska-Kamiennej na Wykus.
Leśny rezerwat przyrody Góra Sieradowska – przedmiotem ochrony jest: naturalne zbiorowiska o charakterystycznej roślinności górskiej i lasu puszczańskiego.
Rezerwat leży na wschód od miejscowości Siekierno, w południowej części Sieradowickiego Parku Krajobrazowego i obejmuje część północnego zbocza (bez szczytu) Góry Sieradowskiej (382 m n.p.m.) w Pasmie Sieradowickim Gór Świętokrzyskich. Obszar rezerwatu tworzą kopulaste wzniesienia i rozdzielająca je doliny Świśliny i jej dopływów.
W drzewostanie rezerwatu dominuje jodła i buk, w mniejszych ilościach występują też: dąb, modrzew, jawor, klon, jesion, grab, świerk, sosna, brzoza i olcha.
Występuje tu wiele gatunków roślin chronionych i rzadkich. Przez rezerwat przechodzi niebieski szlak turystyczny im. E. Wołoszyna z Wąchocka do Cedzyny.
Leśny rezerwat przyrody Kamień Michniowski położony jest w nadleśnictwie Suchedniów. Przedmiotem ochrony są wielogatunkowe zbiorowiska leśne z jodłą pospolitą (Abies alba) oraz wychodnie skał piaskowca triasowego z ciekawą roślinnością naskalną.
Rezerwat obejmuje część szczytową i fragment zachodniego zbocza najwyższego wzniesienia Pasma Sieradowickiego Gór Świętokrzyskich – Kamienia Michniowskiego (435 m n.p.m.).
Na terenie rezerwatu znajduje się Jaskinia Ponurego.
Przez rezerwat przechodzi niebieski szlak turystyczny z Berezowa do Suchedniowa. Rezerwat jest punktem początkowym czarnego szlaku turystycznego prowadzącego do kapliczki Świętej Barbary.
Teren parku związany jest z licznymi wydarzeniami historycznymi. Rozległe i zwarte kompleksy leśne Lasów Siekierzyńskich dawały schronienie oddziałom powstańców z 1863 r. oraz partyzantom II wojny światowej, między innymi największego zgrupowania partyzanckiego AK na Kielecczyźnie dowodzonego przez legendarnych majorów „Ponurego” (Jana Piwnika) i „Nurta” (Eugeniusza Kaszyńskiego). Na terenie parku leży wieś Michniów, w której jest monumentalna Pieta, świadectwo martyrologii ofiar II wojny światowej.
Na obszarze parku występuje wiele zabytków architektury. Najsłynniejsze z nich to XIII-wieczny Zespół Klasztorny Opactwa Cystersów w Wąchocku oraz kościoły w Tarczku i Radkowicach.
Przez Sieradowicki Park Krajobrazowy przechodzą trzy ścieżki edukacyjne: przyrodniczo-krajobrazowa „Radkowice – Śniadka”, o długości ok. 5 km; przyrodniczo-historyczna „Berezów – Michniów – Kamień Michniowski – Burzący Stok – Suchedniów”, o długości ok. 15 km; przyrodniczo-historyczna „Wąchock – Wąwóz Rocław – Rataje – Polana Langiewicza – Wykus”, o długości ok. 10 km.
Najwyższe i najbardziej znane wzniesienie na obszarze Parku to: Kamień Michniowski (435 m n.p.m.), Sieradowska (390 m n.p.m.), Lisie Jamy (336 m n.p.m.), Wykus (323 m n.p.m.), Żarnowa Góra (315 m n.p.m.), Ostre Górki (304 m n.p.m.), Lubienia (298 m n.p.m.).