Zamach antydemokratyczny. Ryszard Kalisz i postkomunistyczna hydra » CZYTAJ TERAZ »

Pomnik żołnierzy WiN

W listopadzie planowane jest odsłonięcie w Rzeszowie pomnika prezesa IV Zarządu zrzeszenia "Wolność i Niezawisłość" ppłk. Łukasza Cieplińskiego. Popiersiami upamiętnionych zostanie także sześciu, straconych razem z nim 1 marca 1951 r., działaczy WiN.

dzieje.pl; na zdj. ppłk. Łukasz Ciepliński
dzieje.pl; na zdj. ppłk. Łukasz Ciepliński
W listopadzie planowane jest odsłonięcie w Rzeszowie pomnika prezesa IV Zarządu zrzeszenia "Wolność i Niezawisłość" ppłk. Łukasza Cieplińskiego. Popiersiami upamiętnionych zostanie także sześciu, straconych razem z nim 1 marca 1951 r., działaczy WiN.

- Mam nadzieję, że pomnik będzie odsłonięty w setną rocznicę urodzin Cieplińskiego. Jest już decyzja o lokalizacji, mamy pozwolenie na budowę. Uzgodniono też harmonogram poszczególnych etapów prac – powiedział przewodniczący stowarzyszenia Komitet Społeczny Budowy Pomnika ppłk. Łukasza Cieplińskiego w Rzeszowie Wojciech Buczak.

Pomnik stanie w centralnym punkcie miasta, przy zbiegu Alei Cieplińskiego oraz ulic Moniuszki i Zygmuntowskiej. Postaci Cieplińskiego towarzyszyć będzie sześć popiersi członków IV Zarządu WiN: Adama Lazarowicza, Franciszka Błażeja, Józefa Batorego, Karola Chmiela, Mieczysława Kawalca i Józefa Rzepki oraz symbole Armii Krajowej, WiN, Polski Walczącej. Autorem projektu jest Karol Badyna z Krakowa.

1 marca 1951 r. wieczorem w więzieniu mokotowskim w Warszawie strzałami w tył głowy zostali straceni członkowie IV Zarządu Głównego Zrzeszenia "Wolność i Niezawisłość": Łukasz Ciepliński, Mieczysław Kawalec, Józef Batory, Adam Lazarowicz, Franciszek Błażej, Karol Chmiel i Józef Rzepka. Następnego dnia rano zwłoki pomordowanych umieszczono w trumnach i wywieziono z terenu więzienia. Do dziś nieznane jest miejsce ich pochówku.

Zrzeszenie WiN powstało we wrześniu 1945 r. Zostało utworzone przez środowiska poakowskie. Było próbą przekształcenia konspiracji wojskowej w cywilny ruch społeczno-polityczny. Deklarowało walkę w obronie podstawowych praw obywateli, wolności oraz niezawisłości państwa polskiego. Żądało przeprowadzenia w Polsce wolnych wyborów parlamentarnych poprzedzonych przywróceniem swobody zrzeszania się i prasy.

Na przełomie lat 1945-46 WiN liczył ponad 30 tys. członków. Jego kolejne cztery zarządy - z racji półwojskowego charakteru WiN zwane nieformalnie komendami - zostały rozbite przez funkcjonariuszy Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego.

W 1947 r. przeprowadzono trzy pokazowe procesy kolejnych zarządów WiN. Wyrok w sprawie IV Zarządu Głównego Zrzeszenia "Wolność i Niezawisłość" zapadł 14 października 1950 r.

Sąd Warszawskiego Okręgu Wojskowego 17 września 1992 r. unieważnił te wyroki śmierci.

 



Źródło: PAP,niezalezna.pl

gb