Z racji specyfiki służby, żołnierze wojsk rozpoznawczych są szczególnie narażeni na taką ewentualność. Bardzo wysokie ryzyko odłączenia się od grupy niesie za sobą konieczność wyszkolenia pod tym kątem. W ubiegłym tygodniu w 9. PR. odbyło się szkolenie SERE. Praktyczne zajęcia, zostały poprzedzone blokiem wykładów.
W czasie trwania poziomu B, teoria została wzbogacona o praktykę. Trzydobowy pobyt w terenie lesisto-jeziornym z ograniczonym wyposażeniem, dał kursantom przedsmak tego z czym przyszłoby im się zmierzyć gdyby ryzyko stało się faktem. Pozbawieni niemalże wszystkiego co ułatwiłoby im przeżycie, zostali podzieli na mniejsze grupy, w których wykonać musieli zadania narzucone przez instruktorów. Celem szkolących było tak zorganizować zajęcia, by każdy z uczestników mógł doświadczyć poszczególnych faz szkolenia SERE: przetrwania, unikania, oporu i ucieczki – czytamy na portalu 9. Pułku.
Takie zagadnienia jak budowa schronienia czy noszy należały do zadań grupowych, jednak do rozpalenia ognia przy użyciu krzesiwa czy pozyskania i uzdatnienia wody podchodzono indywidualnie.
Ostatnim etapem kursu SERE było tak zwane „podjęcie’ czyli dotarcie do punktu, w którym grupa poszukiwawczo-ratownicza po potwierdzeniu tożsamości kursanta mogła go przetransportować w bezpieczne miejsce. Weryfikacja odbywała się zgodnie z udzielonymi wcześniej odpowiedziami kursantów zawartymi w dokumencie ISOPREP - (ISOlated Personnel REPort = deklaracji identyfikacyjnej personelu narażonego na izolację), który wypełniali pierwszego dnia – podaje portal pułku.
Źródło: 9. PR
