Autor nie dodał jeszcze swojego opisu.
Stawką najbliższych wyborów nie są wyłącznie sprawy polityczne. Polska wyrosła na prawdziwego lidera rozwoju gospodarczego w Europie. Jesteśmy potęgą w czasach globalnego i europejskiego kryzysu. Zwraca na to uwagę choćby niemiecki opiniotwórczy dziennik ekonomiczny „Handelsblatt”, wskazując na ogromny wzrost zagranicznych inwestycji w naszym kraju.
Jarosław Kaczyński na XVIII Zjeździe Klubów „Gazety Polskiej” w Spale mówił: „My chcemy nie tylko Polski zamożnej – chcemy także Polski z własną, silną kulturą, własną, silną tożsamością”.
Nie ma przypadków – są tylko znaki. W polsko-niemieckich dziejach spora ich liczba albo odnosi się do naszych zwycięstw nad germańską butą, albo znaczona jest niewyobrażalnym cierpieniem polskiego narodu i tragedią państwa.
Nienawiść liberalnych elit do elektoratu PiS stała się jednym z najistotniejszych politycznych czynników w naszych czasach. Kto z racji wieku nie pamięta atmosfery pierwszych lat transformacji, ten otrzymuje właśnie lekcję poglądową na ten temat.
Faszyzacja życia publicznego jest w Polsce faktem. Tylko że stoją za nią ci, którzy najwięcej wołają o liberalizmie, tolerancji i europejskości. Dla wielu jest to zdumiewające, ponieważ lewica i liberałowie w III RP dość skutecznie przekonali niemałą część opinii publicznej, że wilk w owczej skórze to jednak ofiara, a nie drapieżnik.
Trzeba przyznać, że jeśli chodzi o walkę o praworządność w Polsce, to nasza liberalno-lewicowa opozycja znajduje się w najlepszym towarzystwie. Przez lata walczyła o najwyższe demokratyczne standardy nad Wisłą ramię w ramię z niemieckimi przyjaciółmi kremlowskiego watażki Władimira Putina.
Polska reprezentacja piłkarska po przegranym meczu z Francją wróciła z mundialu w Katarze. Mam po tych mistrzostwach mieszane uczucia. Z jednej strony Biało-Czerwoni osiągnęli tam największy od dziesięcioleci sukces.
Zachód ma niewielkie pojęcie, jak wielkie tragedie dotknęły Europę Środkowo-Wschodnią za sprawą Rosji. Owszem, część ich elit i społeczeństw zna fakty i daty. Ale co innego mieć wiedzę szkolną, co innego przeżyć coś na własnej skórze.
Wiem, że to źle brzmi w uszach ludzi, którzy walczyli o Polskę jako ideę, ale uważam, że nie da się o III RP rozmawiać bez kwestii klasowych. Mówiąc wprost: nie ma polskiej idei bez solidnej dawki niepodległościowego socjalizmu. Apologia terapii szokowej w wykonaniu Leszka Balcerowicza, którą uprawia red. Dominika Wielowieyska, to więcej niż znamienny symbol tego, co znów próbują wprowadzić ultraliberałowie.
W rodzinnych stronach ze wzruszeniem zaglądam czasem do Rogalina, gdzie spoczywają doczesne szczątki prezydenta RP Edwarda Raczyńskiego. W czasach mojego dzieciństwa w latach 80. Rogalin był właściwie opustoszały. I zepchnięty na margines oficjalnej PRL-owskiej pamięci.
Retoryka Donalda Tuska staje się coraz bardziej spójna. Z jednej strony widzimy zapowiedź politycznego terroru, oczywiście na miarę możliwości Platformy Obywatelskiej. Nie miejmy jednak złudzeń: tego będzie chciała niemała część wyborców totalnej opozycji. Druga sprawa: coraz wyraźniejsze sygnały nowej terapii szokowej.
O neoliberalnym Kongresie Kobiet, który fetował Donalda Tuska, powiedziano już wiele. Ku zdumieniu zwolenników lidera Platformy głosy krytyki popłynęły z naprawdę różnych stron. Nawet ludzie, którzy wolą publicznie tonować swoją niechęć wobec Tuska, nie wytrzymali tego popisu cynizmu i klakierstwa. Ale chodzi nie tylko o sprawy społeczne. W zeszłym roku, gdy Putin z Łukaszenką zaczęli hybrydową przygraniczną wojnę przeciw Polsce, Tusk przynajmniej starał się tonować nastroje.
Szef polskiej dyplomacji Zbigniew Rau podpisał w poniedziałek notę dyplomatyczną, która ma zostać przekazana ministerstwu spraw zagranicznych Niemiec ws. reparacji wojennych. Zarówno strona niemiecka, jak i totalna opozycja liczyły na to, że polski rząd nie wykaże zbytniej determinacji w tej sprawie. Mocno się pomylili. Warto przy okazji uświadomić sobie, że temat reparacji nie dotyczy jedynie finansów.
Ukraińska kontrofensywa pozwala na ostrożny optymizm co do dalszych losów wojny. Wszak za kilka miesięcy po stronie Rosji najpewniej stanie generał mróz i to będzie wyzwanie nie tylko dla Ukrainy, lecz i całej Europy. Lecz obawy – precz! Technologiczna przewaga Zachodu, realne wsparcie sojuszników takich jak Polska, niezłomność ukraińskiego przywództwa oraz wysokie morale patriotycznego wojska stworzyły kombinację naprawdę dla Rosjan groźną.
W miniony poniedziałek premier Mateusz Morawiecki zapowiedział program rewitalizacji osiedli z wielkiej płyty „Przyjazne Osiedle”. Pomysł zakłada rewitalizację tysięcy po-PRL-owskich bloków - nową termoizolację, nowoczesne windy, nowe parki i miejsca odpoczynku dla rodzin. Eksperci roztrząsają techniczne i finansowe uwarunkowania tego pomysłu. Warto przyjrzeć się również jego społecznemu i psychospołecznemu kontekstowi.
