"Gazeta Polska" publikuje teczkę smoleńskiego prokuratora

Od 2008 do 2012 r. Krzysztof Parulski kierował Naczelną Prokuraturą Wojskową. Odszedł ze stanowiska naczelnika w niesławie, będąc odpowiedzialnym za skandaliczne zaniedbania w śledztwie w sprawie katastrofy w Smoleńsku.

Gdy latem 2010 r. Rosjanie, tłumacząc się względami formalnymi, jeszcze raz przesłuchali pracowników wieży lotów w Smoleńsku, a „nowe” zeznania okazały się znacznie korzystniejsze dla strony rosyjskiej, Parulski je zaakceptował. 

Były szef NPW odpowiada również za nieprzeprowadzenie powtórnych sekcji zwłok ofiar w Polsce. Już we wrześniu 2010 r. poinformowany został przez ambasadora RP w Moskwie Jerzego Bahra, że ciało znajdujące się w trumnie prezydenta RP na uchodźstwie Ryszarda Kaczorowskiego należy prawdopodobnie do kogoś innego. Mając takie informacje, Parulski jak najszybciej powinien domagać się ekshumacji i powtórnych sekcji zwłok. Nie zrobił tego.

Natomiast, jak wynika z akt, do których dotarła „GP”, w październiku 2010 r. udał się na dwutygodniowe wakacje do Egiptu.

Cieniem na osobie Parulskiego kładzie się też słynna sprawa prokuratora Marka Pasionka, który zajmował się śledztwem smoleńskim. Za dociekliwość został on przez Parulskiego zawieszony w czynnościach i oskarżony o kontakty z agentami obcych mocarstw oraz przekazywanie tajnych informacji dziennikarzom. I jeszcze jedno. W nocy z 10 na 11 kwietnia 2010 r. Krzysztof Parulski zaakceptował bez sprzeciwu podyktowany mu przez Rosjan dokument, mówiący, że podstawowymi wersjami przyczyn tragedii są ewentualny zły stan techniczny tupolewa, złe warunki pogodowe oraz ewentualne „niewłaściwe działania” załogi samolotu i pracowników naziemnych lotniska. 

Urodzony w Wałczu w 1957 r. Parulski w latach 70. rozpoczął naukę na Wydziale Prawa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Od początku studiów był aktywnym członkiem Socjalistycznego Związku Studentów Polskich (SZSP), gdzie chwalono go za „rozwinięcie i udoskonalenie działalności propagandowo-informacyjnej i prewencyjnej w środowisku studenckim”.

W 1978 r. przyszły szef Naczelnej Prokuratury Wojskowej wstąpił do partii komunistycznej. 19 kwietnia 1980 r. sekretarz Studenckiej Grupy Partyjnej na uniwersytecie w Poznaniu Jacek Badocha pisał o nim:

„Tow. Krzysztof Parulski [...] w okresie poprzedzającym fakt wstąpienia do Partii wykazał się bardzo aktywną postawą zaangażowaną w pracy w szeregach SZSP. Postawę zaangażowaną w pracy społecznej reprezentuje również w szeregach Partii”.

Badocha dodał:

„Tow. K. Parulski należy do grona najbardziej aktywnych członków Studenckiej Grupy Partyjnej, czego potwierdzeniem jest aktywne uczestnictwo w zebraniach i działalności podejmowanej przez Podstawową Organizację Partyjną, z którą zawsze utożsamiał swoją postawę”.

Od września 1980 r. Parulski był aplikantem w Sądzie Wojewódzkim w Pile z siedzibą w Chodzieży. Ale już na początku 1981 r. rozpoczął kilkumiesięczną edukację w Centrum Szkolenia Oficerów Politycznych – Szkoły Podchorążych Rezerwy w Łodzi. W opinii służbowej za ten okres (styczeń‒kwiecień 1981 r.) czytamy:

„W opiniowanym okresie [Parulski] prezentował wzorową postawę ideowo-moralną. W rozmowach i dyskusjach wykazywał pryncypialność i jasność poglądów w zasadniczych kwestiach dotyczących kraju i sytuacji międzynarodowej. [...] Mając na uwadze wspomniany wyżej poziom wiedzy, postawę, umiejętności dowódcze predestynują do pracy w aparacie politycznym (szyk zdania oryginalny, przyp. red.)”.

Od 1981 r. Krzysztof Parulski należał także do Związku Socjalistycznej Młodzieży Polskiej (ZSMP). Za działalność w szeregach tej organizacji otrzymał brązową odznakę „Młodzi dla postępu”. 

Więcej w najnowszym numerze tygodnika "Gazeta Polska"