To było do przewidzenia. Wraz z końcem zimy i poprawą pogody zaostrzył się kryzys migracyjny na granicy z Białorusią. Dyktator Alaksandr Łukaszenka już w styczniu zapowiadał, że nie będzie „nikogo trzymał siłą” w kraju, co było zapowiedzią, że w niedalekiej perspektywie należy spodziewać się kolejnej odsłony wojny hybrydowej, wymierzonej w nasz kraj.
Silna armia opiera się na trzech filarach: odpowiedniej liczbie żołnierzy, posiadaniu najnowocześniejszego uzbrojenia i strategicznej pozycji w sojuszach międzynarodowych.
Jeżeli ktoś nie był pewny, co oznacza ogłoszony przez szefową KE Ursulę von der Leyen plan na rzecz obronności – „ReArm Europe”, składający się z pięciu punktów i mający zmobilizować 800 mld euro na zbrojenia – z krótkim i dobitnym tłumaczeniem pospieszył prezydent Francji Macron.
Białoruski dyktator Alaksandr Łukaszenka znalazł sposób, by przekonać administrację prezydenta Donalda Trumpa do częściowego przywrócenia stosunków na linii Waszyngton–Mińsk i potencjalnego podpisania porozumienia, które mogłoby w znaczący sposób ulżyć ledwo dychającej białoruskiej gospodarce, bazującej głównie na rosyjskiej kroplówce.
Z wiadomych względów oczy całego świata były w ostatnich dniach zwrócone na Waszyngton, spotkanie Wołodymyra Zełenskiego z Donaldem Trumpem i na wydarzenia, które rozegrały się w Białym Domu. Tymczasem do istotnej rzeczy doszło także w Moskwie, gdzie Władimir Putin ratyfikował traktat między Rosją a Białorusią o gwarancjach bezpieczeństwa tzw. Państwa Związkowego (ZBiR).
Na Białorusi ponownie obserwuje się wzmożoną aktywność wojska. Reżim postawił szereg jednostek w stan gotowości bojowej, trwa transport sprzętu i uzbrojenia. Na potrzeby tej operacji czasowo zarekwirowano nawet cywilne wagony, a także ciężarówki i autobusy.
Rosyjska agresja przeciwko Ukrainie nie rozpoczęła się 24 lutego 2022 r. Tego dnia rozpoczął się kolejny, trwający do dzisiaj etap wojny zapoczątkowanej przez Rosję w 2014 r.
Hudson Institute to jeden z kluczowych konserwatywnych think tanków, będący intelektualnym zapleczem republikanów i prezydenta Donalda Trumpa. Nie ulega wątpliwości, że raporty i analizy przygotowywane przez jego ekspertów wywierają istotny wpływ na kształt polityki prowadzonej przez obecną amerykańską administrację.
Sytuacja na granicy z Białorusią staje się coraz bardziej niepokojąca. Fundamentem naszej filozofii bezpieczeństwa powinna być ochrona naszych granic. Tymczasem "Tarcza Wschód" to nadal mrzonka na papierze, zaś przedstawiciele rządu mówią o skokowym spadku naruszeń granicy. Potencjał obronny powinien być sukcesywnie wzmacniany, jednak poza konferencjami prasowymi i wpisami w sieci nic się w tej kwestii nie dzieje – mówi portalowi Niezależna.pl Andrzej Śliwka, poseł PiS i członek sejmowej komisji obrony narodowej (SKON).
W momencie, w którym Stany Zjednoczone zapowiedziały wstrzymanie pomocy wojskowej dla Ukrainy, w Europie potęgują się głosy dotyczące zastąpienia amerykańskiego arsenału własnym. Mają iść za tym konkretne działania, w tym m.in. znaczący wzrost zamówień obronnych na wewnętrznym rynku UE. Świadczą o tym choćby dzisiejsze słowa Donalda Tuska o unijnych planach stworzenia mechanizmu pozwalającego zadłuża się, by wydawać na zbrojenia - oczywiście w domyśle na europejskim rynku. Zyskają na tym oczywiście główni zbrojeniowi gracze, czyli Niemcy i Francja, a strategia ta rodzi poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa takich państw jak Polska, która w ostatnich latach prowadziła politykę zbrojeń głównie na kierunku transatlantyckim.
