Koszulka "RUDA WRONA ORŁA NIE POKONA" TYLKO U NAS!
Zamów już TERAZ!
warszawa.wikia.com
75 lat temu na ulicach Warszawy porozlepiano ponad 2 tysiące rysunków swastyki powieszonej na szubienicy. Akcję – w przeddzień urodzin Hitlera – przeprowadzili członkowie Organizacji Małego Sabotażu „Wawer”. „Wawer” stworzył w grudniu 1940 r. Aleksander Kamiński, który prawdopodobnie zainspirował się działalnością PLAN-u Polskiej Ludowej Akcji Niepodległościowej.
To jej członkowie w październiku 1939 r. na afiszach obwieszczających utworzenie Generalnej Guberni nakleili niewielkie, drukowane na ręcznej drukarence nalepki z tekstem:
W listopadzie Kamiński napisał artykuł do „Biuletynu informacyjnego” w którym opisał „mały sabotaż”. Zaliczył do niego m.in. powolną i niesolidną pracę na rzecz okupanta „Pracuj Polaku powoli”, niedbałe wykonywanie niemieckich zarządzeń, udawanie nieznajomości języka niemieckiego, rozrzucanie ulotek, pisanie haseł na murach, utrudnianie życia kolaborantom. Koncepcję małego sabotażu rozwinął w podręczniku „Wielka Gra”, 1942 r. Zaliczył wówczas do niego, m.in., następujące rodzaje działań: wybijanie szyb np. fotografom wieszającym w witrynach zdjęcia niemieckich żołnierzy, naklejki, napisy, rysunki na murach, ulotki, oblewanie żrącym płynem odzieży (zwłaszcza kobiet spacerujących z Niemcami), rozpylanie gazów łzawiących lub pobudzających wymioty (stosowane w kinach, niemieckich sklepach, lokalach rozrywkowych), zrywanie niemieckich plakatów, flag, wieszanie flag polskich. Działania te nie miały na celu wyrządzenia fizycznej krzywdy, ale miały charakter wybitnie propagandowy i wychowawczy.
Organizacja Małego Sabotażu otrzymała nazwę „Wawer” na pamiątkę pierwszych masowych egzekucji, które miały miejsce w Wawrze 27 grudnia 1939 r. i działała na terenie stolicy.
Aktywnie włączyli się do niej m.in. bohaterowie pierwszych akcji małego sabotażu, przelotnie związani wcześniej z PLAN, harcerze „Pomarańczarni” i Szarych Szeregów (Tadeusz Zawadzki, Maciej Aleksy Dawidowski, Jan Bytnar i inni). Na obszarze podwarszawskim funkcjonowała, utworzona i kierowana przez Kazimierza Gorzkowskiego ps. „Andrzej”, organizacja o analogicznych zadaniach nosząca nazwę „Palmiry”. Połączono je później w jedną strukturę „Wawer-Palmiry”.
Źródło: niezalezna.pl
To jej członkowie w październiku 1939 r. na afiszach obwieszczających utworzenie Generalnej Guberni nakleili niewielkie, drukowane na ręcznej drukarence nalepki z tekstem:
1 stycznia 1940 r. PLAN rozpylił w warszawskiej „Adrii” proszek powodujący natychmiastowe torsje.Marszałek Piłsudski powiedziałby: – A my was w dupie mamy.
W listopadzie Kamiński napisał artykuł do „Biuletynu informacyjnego” w którym opisał „mały sabotaż”. Zaliczył do niego m.in. powolną i niesolidną pracę na rzecz okupanta „Pracuj Polaku powoli”, niedbałe wykonywanie niemieckich zarządzeń, udawanie nieznajomości języka niemieckiego, rozrzucanie ulotek, pisanie haseł na murach, utrudnianie życia kolaborantom. Koncepcję małego sabotażu rozwinął w podręczniku „Wielka Gra”, 1942 r. Zaliczył wówczas do niego, m.in., następujące rodzaje działań: wybijanie szyb np. fotografom wieszającym w witrynach zdjęcia niemieckich żołnierzy, naklejki, napisy, rysunki na murach, ulotki, oblewanie żrącym płynem odzieży (zwłaszcza kobiet spacerujących z Niemcami), rozpylanie gazów łzawiących lub pobudzających wymioty (stosowane w kinach, niemieckich sklepach, lokalach rozrywkowych), zrywanie niemieckich plakatów, flag, wieszanie flag polskich. Działania te nie miały na celu wyrządzenia fizycznej krzywdy, ale miały charakter wybitnie propagandowy i wychowawczy.
Organizacja Małego Sabotażu otrzymała nazwę „Wawer” na pamiątkę pierwszych masowych egzekucji, które miały miejsce w Wawrze 27 grudnia 1939 r. i działała na terenie stolicy.
Aktywnie włączyli się do niej m.in. bohaterowie pierwszych akcji małego sabotażu, przelotnie związani wcześniej z PLAN, harcerze „Pomarańczarni” i Szarych Szeregów (Tadeusz Zawadzki, Maciej Aleksy Dawidowski, Jan Bytnar i inni). Na obszarze podwarszawskim funkcjonowała, utworzona i kierowana przez Kazimierza Gorzkowskiego ps. „Andrzej”, organizacja o analogicznych zadaniach nosząca nazwę „Palmiry”. Połączono je później w jedną strukturę „Wawer-Palmiry”.
Źródło: niezalezna.pl
Zobacz więcej
Niezależna TOP
