Zamach antydemokratyczny. Ryszard Kalisz i postkomunistyczna hydra »
CZYTAJ TERAZ »
•
27.07.2016 21:32
72 lata temu AK zajęła Lwów
27 lipca 1944 roku oddziały Armii Krajowej wspólnie z Armią Czerwoną zajęły Lwów. Dopóki trwały walki współpraca układała się dobrze.
Żołnierze Armii Krajowej przed gmachem Politechniki Lwowskiej podczas Akcji „Burza”, kresy24.pl
27 lipca 1944 roku oddziały Armii Krajowej wspólnie z Armią Czerwoną zajęły Lwów. Dopóki trwały walki współpraca układała się dobrze. Na pierwszej wspólnej odprawie dowódca sowieckich żołnierzy dziękował wylewnie komendantowi Filipkowskiemu za okazaną pomoc i wspólną walkę. Wkrótce potem NKWD aresztowało Władysława Filipkowskiego oraz wielu innych oficerów i żołnierzy AK.
Podczas wspólnej walki dokonano nawet wymiany oficerów łącznikowych między dowództwami. Oddziały Armii Krajowej, realizujące plan „Burza”, walczyły we wszystkich dzielnicach Lwowa. Jednak w miarę napływania politycznych oddziałów Armii Czerwonej sytuacja zaczynała się zdecydowanie pogarszać. Na drugiej odprawie gen. Iwanow zaproponował, by oddziały AK złożyły swą przestarzałą broń gdyż, jak twierdził, w zamian otrzymają od Sowietów bardziej nowoczesną. Z kolei na trzeciej odprawie już kategorycznie zażądał natychmiastowego złożenia broni oraz rozwiązania oddziałów AK. Aby nie dopuścić do dalszego przelewu krwi, Filipkowski zgodził się wydać odpowiedni rozkaz, który został na miejscu zredagowany i po aprobacie przez gen. Iwanowa, podpisany. Drukiem i rozplakatowaniem zajęła się strona sowiecka.
Żołnierze! Walka konspiracyjna ukoronowana przeciwniemieckim powstaniem została zakończona. Było to pierwsze Wasze zadanie. Ofiary poniesione były ciężkie. Setki żołnierzy, dziesiątki oficerów poległo w walce. Dziesiątki kobiet oddało życie w ofiarnej służbie. Kobiety i dziewczęta polskie bohaterstwem swoim wzniosły się ponad wszelka pochwałę. Ich gorący patriotyzm już dziś tworzy legendę, która przejdzie do następnych pokoleń. Praca ta została skończona. Z wyższego rozkazu rozwiązuję z dniem 28 VII 1944 oddziały Armii Krajowej i żegnam Was żołnierze. Obecnie zaczyna się drugi okres — walki w szeregach wojska. Broń dotychczas posiadaną należy zdać, jako mało użyteczną. Do walki w polu otrzymacie nowoczesne i dobre uzbrojenie. Macie możność wstąpienia do oddziałów polskich. Po dojrzałym namyśle i wzięciu pod rozwagę jednolitej opinii społeczeństwa — stwierdzam, że jest to jedyne dla nas wyjście. Żołnierze! Żywię nadzieję, że spotkamy się znów wkrótce na polu walki z odwiecznym wrogiem Narodu Polskiego.
28 lipca poszczególne oddziały rzeczywiście złożyły broń w wyznaczonych punktach. Wielu żołnierzy jednak, przeczuwając podstęp i za cichą zgodą swych dowódców, schowało swe uzbrojenie. Niektórzy sami postanowili się ukryć. Mieli rację. Współpraca Armii Krajowej Obszaru Lwowskiego z Armią Czerwoną zakończyła się podstępnym aresztowaniem dowódców i sztabów oraz masowym aresztowaniem oficerów i żołnierzy Armii Krajowej. Ponad 2 tys. ludzi z Lwowskiej Armii Krajowej zostało skazanych i uwięzionych w łagrach sowieckich.
Źródło: kresy24.pl
Podczas wspólnej walki dokonano nawet wymiany oficerów łącznikowych między dowództwami. Oddziały Armii Krajowej, realizujące plan „Burza”, walczyły we wszystkich dzielnicach Lwowa. Jednak w miarę napływania politycznych oddziałów Armii Czerwonej sytuacja zaczynała się zdecydowanie pogarszać. Na drugiej odprawie gen. Iwanow zaproponował, by oddziały AK złożyły swą przestarzałą broń gdyż, jak twierdził, w zamian otrzymają od Sowietów bardziej nowoczesną. Z kolei na trzeciej odprawie już kategorycznie zażądał natychmiastowego złożenia broni oraz rozwiązania oddziałów AK. Aby nie dopuścić do dalszego przelewu krwi, Filipkowski zgodził się wydać odpowiedni rozkaz, który został na miejscu zredagowany i po aprobacie przez gen. Iwanowa, podpisany. Drukiem i rozplakatowaniem zajęła się strona sowiecka.
Żołnierze! Walka konspiracyjna ukoronowana przeciwniemieckim powstaniem została zakończona. Było to pierwsze Wasze zadanie. Ofiary poniesione były ciężkie. Setki żołnierzy, dziesiątki oficerów poległo w walce. Dziesiątki kobiet oddało życie w ofiarnej służbie. Kobiety i dziewczęta polskie bohaterstwem swoim wzniosły się ponad wszelka pochwałę. Ich gorący patriotyzm już dziś tworzy legendę, która przejdzie do następnych pokoleń. Praca ta została skończona. Z wyższego rozkazu rozwiązuję z dniem 28 VII 1944 oddziały Armii Krajowej i żegnam Was żołnierze. Obecnie zaczyna się drugi okres — walki w szeregach wojska. Broń dotychczas posiadaną należy zdać, jako mało użyteczną. Do walki w polu otrzymacie nowoczesne i dobre uzbrojenie. Macie możność wstąpienia do oddziałów polskich. Po dojrzałym namyśle i wzięciu pod rozwagę jednolitej opinii społeczeństwa — stwierdzam, że jest to jedyne dla nas wyjście. Żołnierze! Żywię nadzieję, że spotkamy się znów wkrótce na polu walki z odwiecznym wrogiem Narodu Polskiego.
Komendant Południowo-Wschodnich Sił Zbrojnych w Kraju. Lwów 28 VII 1944.
28 lipca poszczególne oddziały rzeczywiście złożyły broń w wyznaczonych punktach. Wielu żołnierzy jednak, przeczuwając podstęp i za cichą zgodą swych dowódców, schowało swe uzbrojenie. Niektórzy sami postanowili się ukryć. Mieli rację. Współpraca Armii Krajowej Obszaru Lwowskiego z Armią Czerwoną zakończyła się podstępnym aresztowaniem dowódców i sztabów oraz masowym aresztowaniem oficerów i żołnierzy Armii Krajowej. Ponad 2 tys. ludzi z Lwowskiej Armii Krajowej zostało skazanych i uwięzionych w łagrach sowieckich.
Źródło: kresy24.pl
Zobacz więcej
Niezależna TOP
