Kosztowna szczerość
W 2001 roku Marek Belka tuż przed wyborami nagadał coś tam o cięciach i podatkach, w efekcie czego postkomunistyczna lewica, której był głównym ekonomistą, co prawda wybory wygrała, ale nie zdobyła samodzielnej większości, którą dawały jej sondaże
Cztery lata wcześniej, gdy do władzy doszła po kilku latach przerwy koalicja centroprawicowa, powodów, dla których ludzie tę samą postkomunę (choć nie na długo) pogonili, było wiele. Jednak jednym z nich były przywoływane do dziś słowa ówczesnego premiera Włodzimierza Cimoszewicza, który oczekującym pomocy od państwa zalewanym przez powódź stulecia rolnikom zwrócił uwagę, że trzeba się było ubezpieczać. „Ja wam wójta nie wybierałem” – mówił 13 lat później innym powodzianom premier Tusk i choć akurat jego te słowa w bliższej perspektywie nie kosztowały za wiele, to jednak też jakoś się za nim ciągną, powracając choćby w netowych polemikach. Zwłaszcza wtedy, gdy mieszkańcy któregoś z „platformerskich” miast mierzą się z jakimś dopustem bożym w rodzaju śmieci, szczurów czy ścieków. Jednak i politycy PO zapłacili swoje za szczerość, bo choć nie sądzę, by to taśmy zdecydowały o ich przegranej, ale na pewno pomogły ubrać w złote myśli i cytaty atmosferę prowadzącą ich do politycznej zguby.
Znowuż w 2015 roku Janusz Wojciechowski napisał na Twitterze coś mało przemyślanego, co miało niby kosztować Andrzeja Dudę prezydenturę i jakoś nie kosztowało, a ja nawet nie pamiętam, co to było. Dziś szczerych tez nie brakuje, co ciekawe, więcej ich po stronie opozycji, gdy mowa o prywatyzacji (prof. Grabowski), emeryturach (Waldemar Pawlak i jego fotowoltaika jako fucha dla emerytów), granicy (Janina Ochojska)… Niektórzy, jak Jan Hartman czy Jana Szostakowa, za szczerość już płacą, tracąc swe ledwo co zdobyte miejsca na listach. Zobaczymy jednak, czy znów niektórym zrzednie mina, gdy wraz z pierwszymi exit polls przyjdzie do nich rachunek za słowa.
Źródło: Gazeta Polska
