Depresja jesienna – co warto o niej wiedzieć?

Depresja sezonowa

Depresja sezonowa to problem prawdopodobnie zdecydowanie częstszy, niż można by tylko przypuszczać. W Polsce może dotyczyć nawet 2% społeczeństwa. Choroba afektywna sezonowa – z nie do końca wiadomych przyczyn – zdecydowanie częściej spotykana jest u kobiet niż u mężczyzn.

Depresja sezonowa - przyczyny

Największa aktywność przypadała na okres wegetacji przyrody. W okresie jesienno-zimowym następuje spadek energii, co może być również uwarunkowana genetycznie.

Jedną z teorii jest ta, według której odpowiedzialne za objawy depresji sezonowej miałoby być zmniejszenie ilości słonecznych dni w okresie jesienno-zimowym. Prawdopodobnie dochodzi do zaburzeń rytmu okołodobowego i właśnie to może odpowiadać za występowanie specyficznych dla choroby afektywnej sezonowej objawów.

Mniejsza ekspozycja na światło słoneczne powiązana może być ze zmianami wydzielania w organizmie rozmaitych substancji. W okresie jesienno-zimowym dochodzić może do zmniejszenia produkcji serotoniny. Zmiany obejmować mogą również produkcję i wydzielanie melatoniny, która odpowiedzialna jest nie tylko za regulowanie rytmu snu i czuwania, ale i ma ona pewien wpływ na ludzki nastrój.

Depresja sezonowa - objawy

Objawy, które pojawiają się u pacjentów z depresją sezonową, ogólnie przypominają objawy depresji. Wśród problemów, które mogą stanowić objawy choroby afektywnej sezonowej, wymienić bowiem można:

• obniżenie nastroju,
• utratę energii, przewlekłe zmęczenie,
• anhedonię - niemożność odczuwania szczęścia,
• zaburzenia snu, nadmierna senność, pogarszanie się jakości snu, ospałość i trudności z porannym wstawaniem,
• zaburzenia apetytu, wzmożony apetyty, zwiększona ochota na węglowodany proste (cukry),
• uczucie niepokoju,
• osłabienie popędu seksualnego,
• poczucie bezwartościowości,
• rozmyślania dotyczące sensu życia,
• problemy z koncentracją,
• obniżoną odporność, częste infekcje,
• zaburzenia pamięci i koncentracji uwagi,
• zwiększenie napięcia przedmiesiączkowego,
• nieuzasadnione poczucie winy,
• nadmierną drażliwość,
• brak motywacji do działania,
• problemy w relacjach interpersonalnych, wycofywanie się z życia społecznego,
• utratę zainteresowań.

Wszystkie wymienione objawy depresji sezonowej mogą znacząco utrudniać pacjentowi funkcjonowanie.

Depresja sezonowa - diagnostyka

W przypadku podejrzenia, że pacjent może mieć depresję sezonową, powinien on udać się na konsultację do psychiatry. Jednostkę rozpoznać można po stwierdzeniu w trakcie badania psychiatrycznego charakterystycznych dla niej objawów oraz tego, że pojawiają się one u pacjenta cyklicznie, w powiązaniu z konkretnymi porami roku. Lekarz psychiatra potwierdza chorobę lub ją wyklucza, szukając możliwych innych przyczyn. 

Depresja sezonowa – leczenie

Leczenie depresji sezonowej sprowadza się do następujących czynników:

• farmakoterapii,
• fototerapii,
• psychoterapii.

Depresja sezonowa – zapobieganie

Osoby, które są podatne na jesienną chandrę powinny unikać stresujących sytuacji i dbać o ty, by nie nakładać na siebie zbyt dużej ilości obowiązków. 

Ważna jest również odpowiednia, dobrze zbilansowana dieta, bogata w witaminy, składniki mineralne. Ważna jest dieta zawierająca w swoim składzie warzywa, owoce, węglowodany złożone i WODĘ, która jest równie ważna. 

Pomocna jest także medytacja, stosowanie technik relaksacyjnych, aromaterapia, jak również unikanie ciemnych pomieszczeń i spacery na świeżym powietrzu w słoneczne dni.

Osoby, które wykonują regularne ćwiczenia fizyczne również zmniejszają ryzyko zachorowania na depresję sezonową.

Lekarstwem na spadek nastroju są także spotkania towarzyskie i dobre relacje z ludźmi.

 

Źródło: poradnikzdrowie.pl, niezalezna.pl