Miało być patriotycznie, wyszło żałośnie. Dziennikarz sportowy pod „Wujkiem” reklamuje... ciuchy!
16 grudnia 1981 r., siły bezpieczeństwa na rozkaz junty wojskowej gen. Jaruzelskiego brutalnie stłumiły strajk okupacyjny w kopalni "Wujek". Od kul zginęło dziewięciu górników. Była to jedna z największych i nie w pełni osądzonych zbrodni stanu wojennego. Tragedię w „Wujku” postanowił wspomnieć również dziennikarz sportowy Bożydar Iwanow. A zupełnie przy okazji... zareklamował odzież sportową.
Tragiczne wydarzenia w „Wujku” wywołały już w 1981 r. wielkie wrażenie nie tylko w Polsce, ale również na świecie.
- Stało się najgorsze. Jedenaście lat po pamiętnym grudniu roku siedemdziesiątego władze PRL znów skierowały lufy karabinów na robotników. Nie zawahano się wydać śmiercionośnego rozkazu. Wiadomość o zabiciu w środę siedmiu górników kopalni "Wujek" jest wstrząsająca
– informowało Radio Wolna Europa. Oburzenie opinii publicznej sprzyjało zaostrzeniu retoryki większości zachodnich rządów, szczególnie administracji prezydenta Ronalda Reagana, i wprowadzeniu sankcji przeciwko władzom PRL.
Masakrę w „Wujku” postanowił wspomnieć dziennikarz sportowy Bożydar Iwanow, który na swoim profilu na Instagramie zamieścił zdjęcie (siebie na tle kopalni) z podpisem:
Byłem tu. Nie tylko dzisiaj. Ale i 40 lat temu. Aż nie chce się wierzyć, że minęło już tyle lat. RIP
Wpis byłby wzruszający, gdyby nie jeden szkopuł - przy okazji Iwanow, który podczas tragedii miał notabene zaledwie 9 lat, zareklamował... odzież sportową.
Zobaczcie:
O poranku 16 grudnia w "Wujku" strajkowało 3,5 tys. górników. Trwały przygotowania do obrony zakładu. Bronią stały się łopaty, kilofy, łańcuchy, zaostrzone pręty, cegły i śruby. Kopalnia została okrążona przez milicję i wojsko. Wokół zebrał się też tłum kobiet, młodzieży i dzieci. Do strajkujących poszli przedstawiciele wojska, by nakłonić ich do poddania się. Propozycja została odrzucona. Wtedy armatkami wodnymi, przy 16-stopniowym mrozie, zaatakowano ludzi otaczających zakład. Milicjanci obrzucili tłum gazami łzawiącymi i świecami dymnymi.
Przed godz. 11 czołgi sforsowały kopalniany mur, a uzbrojone oddziały ZOMO wkroczyły na teren zakładu. Górnicy byli ostrzeliwani środkami chemicznymi i polewani wodą. W czasie walki ujęli trzech milicjantów, a resztę pacyfikujących zmusili do wycofania. Następnie do akcji wprowadzony został pluton specjalny ZOMO, padły strzały. Żaden z nich nie został oddany w obronie.
Na miejscu zginęło sześciu górników, jeden umarł kilka godzin po operacji, dwóch kolejnych na początku stycznia 1982 r.
Dla Józefa Czekalskiego, Krzysztofa Gizy, Ryszarda Gzika, Bogusława Kopczaka, Zenona Zająca, Zbigniewa Wilka, Andrzeja Pełki, Jan Stawisińskiego i Joachima Gnidy była to ostatnia szychta w życiu.
Ponad 20 górników zostało rannych od kul. Nie jest znana liczba tych, którzy zostali lżej ranni, m.in. zatruci gazem łzawiącym.
Źródło: niezalezna.pl
