Obecnie z obu stron wnęki z przedstawieniem św. Katarzyny Aleksandryjskiej odkryto dwie kolejne monumentalne postacie. To biskup i książę.
W ten sposób w prezbiterium pod koniec XVI w. namalowano na ścianach dwóch biskupów i dwóch rycerzy, zatem można przypuszczać, że mamy tu do czynienia z wizerunkami św. Wojciecha, św. Stanisława ze Szczepanowa oraz św. Floriana i św. Wacława.
– powiedział ks. Tracz.
fot. ks. Szymon Tracz
Duchowny dodał, że ponad postaciami świętych w owalnych tondach artysta ukazał czterech ojców Kościoła – św. Augustyna, św. Grzegorza, św. Ambrożego i św. Hieronima.
fot. ks. Szymon Tracz
Równocześnie na wewnętrznej ścianie tęczowej od strony prezbiterium anonimowy malarz ukazał – odsłoniętą teraz – Matkę Boską z Dzieciątkiem, która przekazuje różaniec św. Dominikowi i św. Katarzynie Sieneńskiej. Oboje świętych identyfikują dominikańskie habity oraz postać psa przy nogach św. Dominika.
Odsłonięte malowidła zaskakują żywością kolorów oraz finezyjną ręką artysty. Dużym zaskoczeniem było odnalezienie zamurowanej wnęki w łuku tęczowym po lewej stronie świątyni.
Rzadko się zdarzało, aby w tak eksponowanym miejscu w wiejskich kościołach znajdowała się wnęka, która być może była przeznaczona dla prezentowania bliżej nieznanej figury.
– podkreślił ks. Szymon Tracz.
fot. ks. Szymon Tracz
Prace w bestwińskiej świątyni finansowane są z dotacji ministerstwa kultury, śląskiego konserwatora zabytków i ofiar parafian.
Parafia w Bestwinie powstała prawdopodobnie ok. 1100 r. Pierwsza wzmianka o niej pochodzi z 1326 r. Zawarta jest w dokumencie „Liber rationis decinae sexennalis” i znajduje się w Bibliotece Watykańskiej. Początkowo kościół był drewniany i w takiej formie przetrwał do XVI w. Ok. 1575 r. powstał budynek murowany. W 1632 r. otrzymał tytuł Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.