Narzędzie z epoki kamienia łupanego na renesansowym obrazie
Obraz Jeana Fouqueta z 1455 roku to dwa panele, na których artysta namalował Madonnę z Dzieciątkiem oraz portret Étienne’a Chevaliera ze świętym Stefanem. Naukowcy z Dartmouth College i University of Cambridge opublikowali ostatnio w Cambridge Archaeological Journal, iż kamień spoczywający na Nowym Testamencie oprawionym w czerwony aksamit, to nie tylko symboliczne przedstawienie atrybutu świętego Stefana, który został ukamieniowany, ale też najstarsze w sztuce wyobrażenie prehistorycznego narzędzia. Badacze przeprowadzili liczne analizy, z których wynikało, że malarz ukazał narzędzie łupkowe z kultury aszelskiej zwane pięściakiem.
Owe narzędzia były używane przez przodków człowieka, około 1,76 miliona lat temu, w okresie Acheulean, we wczesnej epoce kamiennej. Krojono nimi mięso, przecinano drewno oraz kopano bulwy. Znane są zapisy źródłowe z XV wieku (z czasów, gdy powstał dyptyk Fouqueta), że w ziemi znajdowano „kamienne groty wystrzelone z chmur”.
Steven Kangas, starszy wykładowca na Wydziale Historii Sztuki w Dartmouth i współautor badania, jako pierwszy uznał, że obiekt wygląda jak prehistoryczna aszelskie narzędzie. Aby ustalić, czy skała przedstawiona na obrazie rzeczywiście jest prehistorycznym pięściakiem przeprowadzono trzy rodzaje analiz. Dowiedziono m.in., że kamień na obrazie jest podobny w 95 procentach do narzędzi aszelskich odkrytych w regionie, w którym stworzył swe dzieło Fouquet. dzieło sztuki, także zgadzał się kolor i sposób ociosania, oraz zużycie powierzchni tnącej. Kangas napisał też, że po analizie obrazu w podczerwieni widać, że artysta spędził dużo czasu malując kamień, co z dużym prawdopodobieństwem oznacza, iż robił to z natury. Współautor badania James Clark, absolwent Wydziału Archeologii na Uniwersytecie Cambridge, z dumą ogłosił, że prehistoryczne narzędzie na słynnym dziele sztuki renesansowej, to najwcześniejsze artystyczne przedstawienie narzędzia z prehistorii człowieka.
Źródło: ancient-origins.net
