Plautilla Nelli urodziła się w 1524 r. jako Pulissena Margerita Nelli w rodzinie arystokratycznej we Florencji. W wieku 14 lat złożyła śluby zakonne i wstąpiła do florenckiego klasztoru świętej Katarzyny ze Sieny.
Jak wspomina Vasari - nie było we Florencji szlacheckiego domu, który nie miałby jakiegoś, choćby małego, obrazu Plautilli. „Jest ich tyle, że opisanie ich wszystkich byłoby bardzo uciążliwe” – pisał. Dodać trzeba, że Plautilla Nella to jedyna opisana przez Vasariego kobieta w jego wielotomowych żywotach malarzy, architektów i rzeźbiarzy. Z kolei XVI-wieczny historyk dominikański brat Serafino Razzi, badacz życia Savonaroli, wymienia sześć zakonnic współpracujących z Plautillą: s. Prudenzę Cambi, s. Agatę Trabalesi, s. Marię Ruggieri, s. Weronikę, s. Dionizję Niccolini, s. Marię Angelikę Razzi. W pracowni powstawały także kopie dzieł Agnolo Bronzino i Fra Bartolomeo. Szkice i rysunki tego ostatniego zostały przekazane przez jego ucznia „zakonnicom, które malują”. Obrazy siostry Nelli charakteryzują się ekspresją i emocjonalnym podejściem do przedstawianych tematów. Są to także duże płótna, co było niespotykane w ówczesnej sztuce kobiecej.
Wystawa we Florencji ma nie tylko przypomnieć twórczość Plautilli, ale i pomóc w zebraniu funduszy na jej jedyny podpisany obraz – „Ostatnią Wieczerzę”.
„Plautilla Nelli: ślady Savonaroli w sztuce zakonnej i pobożnej” będzie otwarta do 4 czerwca.
