Urodzona 2 maja 1980 roku bogatą karierę sportową rozpoczęła w Orlętach Trzciel, a zakończyła w poznańskim WKS Grunwald. Monika Michalik w bogatej kolekcji osiągnięć oprócz olimpijskiego medalu w Rio de Janeiro ma także dwa brązowe krążki mistrzostw świata zdobyte w Guangzhou w 2006 i Baku w 2007 roku.
Jedenaście razy stanęła na podium mistrzostw Europy w kategorii 63 kg zdobywając w latach 2002-2017 cztery złote, cztery srebrne i trzy brązowe medale. Była także w 2000 roku brązową medalistką czempionatu globu juniorek. Z mistrzostwa świata wojskowych przywiozła jeden złoty oraz dwa srebrne medale.
Zdobyłam co chciałam, czyli upragniony medal olimpijski. A od września zaczęłam treningi z dziećmi i będę szła w kierunku trenerki. Bardzo bym chciała jeździć na zgrupowania kadry kobiet
– powiedziała Monika Michalik, trapiona w ostatnim okresie przez kontuzję nogi. Miała ona niewątpliwy wpływ na decyzje o zakończeniu kariery sportowej.
W pewnym momencie załamałam się, bo myślałam, że noga się nie wyleczy. Ale poprawa nastąpiła miesiąc temu i teraz wszystko jest dobrze. Ćwiczę dla przyjemności i będę przekazywać wiedzę młodszym.
Monika Michalik z dumą reprezentowała Polskę
Jej brat, Tadeusz Michalik, zajmując we wrześniu w kazachskim Nursułtanie piąte miejsce w mistrzostwach świata w stylu klasycznym w wadze 97 kg, zdobył dla Polski kwalifikację do turnieju olimpijskiego w Tokio w 2020 roku. To pierwsza kwalifikacja biało-czerwonych klasyków od ośmiu lat.
Źródło: PAP, niezalezna.pl
