Obecnie Sędzia Administracyjny Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach. W latach 1982-1987 doradca prawny osób kierowniczych struktur NSZZ „Solidarność” . W czasie trwania stanu wojennego aktywnie uczestniczyła w obronie aresztowanych związkowców . Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. To tylko kilka faktów z życiorysu Teresy Kurcyusz-Furmanik, która kandyduje na członka Krajowej Rady Sądownictwa z poparciem Klubów „Gazety Polskiej” i środowiska Strefy Wolnego Słowa.
Kluby „Gazety Polskiej” i środowisko Strefy Wolnego Słowa zdecydowały o udzieleniu pełnego poparcia dla kandydatury sędzi Teresy Kurcyusz-Furmanik na członka Krajowej Rady Sądownictwa.
Formalne poparcie kandydatury wymaga zebrania 2000 podpisów w terminie do 24 stycznia (środa). Osoby mogące włączyć się w akcję zbierania podpisów zachęcamy do wydrukowania załączonej pod tekstem tabeli. Uzupełnione tabele z podpisami należy wysyłać listem poleconym na poniższy adres:
Piotr Hofman
ul. Solec 22 (IX piętro),
00-410 Warszawa
Jak wynika z naszych ustaleń, zgodnie z opinią z dnia 12 czerwca 2017r. wobec sędzi Teresy Kurcyusz-Furmanik nigdy nie było prowadzone i nie toczy się postępowanie dyscyplinarne. Wszystkie uzasadnienia sporządzono w ustawowym terminie, brak przypadków odroczenia spraw z przyczyn leżących po stronie sądu, orzeczenia wydawane prawidłowo pod względem formalnym, poziom uzasadnień i stabilność orzecznictwa potwierdzają bardzo dobrą wiedzę z zakresu procedury i prawa materialnego
Sędzia Teresa Kurcyusz-Furmanik od 2004 roku pracuje w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach, a w okresach 2011-2014 była delegowana do Naczelnego Sądu Administracyjnego w ramach jednej sesji w miesiącu.
W latach 1982-1987 Teresa Kurcyusz-Furmanik pełniła funkcję doradcy prawnego osób z kierowniczych struktur NSZZ „Solidarność”, a w czasie trwania stanu wojennego aktywnie uczestniczyła w obronie aresztowanych związkowców. Jako adwokat udzielała pomocy prawnej oraz podejmowała się obrony w procesach, a także przed kolegiami ds. wykroczeń w sprawach przeciwko członkom „Solidarności”, drukarzom i kolporterom wydawnictw podziemnych. W 1983 roku wygłaszała prelekcje z zakresu postępowania karnego dla słuchaczy Duszpasterstwa Ludzi Pracy przy kościele Podwyższenia św. Krzyża w Gliwicach.
Od 12 lutego 1985 do 26 października 1989 była rozpracowywana przez Wydział III WUSW w Katowicach w ramach KE krypt. „Córka”. Objęta „pełną kontrolą operacyjną” ze względu na fakt wspierania osób prowadzących „wrogą działalność polityczną i represjonowanych za tę działalność oraz ich rodzin”. 1 maja.1984 roku zostało przeciwko niej wszczęte spreparowane dochodzenie w sprawie podjęcia działań w celu wywołania niepokoju społecznego w Katowicach, czynnej napaści na funkcjonariusza MO oraz stawiania oporu przeciwko czynności służbowej tj. o przestępstwo z art. 282 „a” § 1 kk, 234 §1 kk i 235 kk i 236 kk (bierny opór i znieważanie funkcjonariuszy). Na mocy amnestii Prokuratura Wojewódzka w Katowicach umorzyła śledztwo. Akta sprawy zostały złożone w archiwum IPN Ka 029/767 (9393/III), IPN Ka 230/2937, IPN Ka 064/143, IPN Ka 064/149.
POBIERZ LISTĘ DO ZBIERANIA PODPISÓW POPARCIA W WERSJI PDF: TUTAJ