Nadia Pantel z "Der Spiegel" pisze o "prezencie od Stalina, który Polacy (…) nauczyli się kochać" i jest "symbolem pewnego siebie miasta".
„Wieża Eiffla może być bardziej znana, Koloseum jest starsze, Wieża w Pizie jest niewątpliwie szczuplejsza. Ale żaden z tych budynków nie mówi nam tyle o niedawnej przeszłości Europy, co Pałac Kultury i Nauki. O traumie wojny i odbudowy, o niemieckiej dewastacji, rosyjskiej agresji i polskim duchu oporu. O latach kapitalizmu na Dzikim Zachodzie w latach 90. i o tym, jak polskie społeczeństwo obywatelskie walczyło z nudnym nacjonalizmem rządu PiS w latach 2015-2023”
– napisała.
W tekście pojawiają się komentarze m.in. dyrektora Pałacu Młodzieży czy autora książki "Kompleks Pałacu".
Dalej Pantel twierdzi, że "po zwycięstwie PiS w wyborach w 2015 r. PKiN stał się >>punktem centralnym<< dla opozycji. Na placu przed pałacem odbywały się m.in. protesty kobiet przeciwko zakazowi aborcji oraz w obronie praworządności. To tam w 2017 r. aktu samospalenia dokonał Piotr Szczęsny, co uznano za akt protestu przeciwko rządom PiS".
Na koniec stwierdza, że Pałac jest po prostu piękny i to "polski Empire State Building".
Kalina: Pała olbrzyma
Pałac Kultury i Nauki był budowany w latach 1952-1955 na gruzach zniszczonej przez Niemców Warszawy. Projektantem monumentalnego gmachu był sowiecki architekt Lew Rudniew, który inspirował się tzw. siedmioma siostrami, czyli bliźniaczo podobnymi budynkami wysokościowymi w Moskwie.
Budynek budzi wiele emocji i nie brakuje wciąż głosów nawołujących do jego zburzenia lub radykalnej zmiany kształtu albo charakteru gmachu.
- Pałac Kultury to zmora tego miasta. Stawiając go, pokazano nam, jak mali jesteśmy. To pała olbrzyma, która miesza w nas, ma za zadanie zastraszyć
- mówił kilka lat temu w TV Republika artysta Jerzy Kalina.
