Koszulka "RUDA WRONA ORŁA NIE POKONA" TYLKO U NAS! Zamów już TERAZ!

Zamiokulkas zamiolistny - żelazna roślina

Zamiokulkas zamiolistny w ostatnim czasie bardzo modny kwiat domowy, wyróżniający się eleganckim pokrojem, a przede wszystkim niewielkimi wymaganiami uprawowymi. Wykazuje bardzo dużą odporność na niesprzyjające warunki, niedostatek wody i światła, przez co zyskał miano żelaznej rośliny.

zdjęcie ilustracyjne/ pexels.com/@Lokesh Tiwari

Zamiokulkas to roślina zielna dorastająca od 30 do nawet 150 cm. Ma wzniesiony, krzaczkowaty pokrój z tendencją do "rozkładania się". Główną ozdobą są liście – eliptyczne, ciemnozielone, o błyszczącej powierzchni z lekko zaostrzonym wierzchołkiem. Są mięsiste i błyszczące. Mają bardzo krótkie ogonki i są ułożone naprzemianlegle na grubych, okrągłych w przekroju pędach. Te wyrastają z mięsistych, bardzo grubych kłączy.

Jak uprawiać zamiokulkasa?

Zamiokulkas zamiolistny ceniony jest ze względu na swoją dekoracyjność oraz niewielkie wymagania uprawowe. Roślina nie potrzebuje częstego podlewania, nawożenia czy skomplikowanych zabiegów pielęgnacyjnych. Świetnie radzi sobie z niedostatkiem światła, okresową suszą, a ponadto jest niezwykle odporna na choroby i szkodniki.

Odpowiednia doniczka

Zamiokulkas czuje się najlepiej w doniczkach szerokich oraz płaskich, kłącze musi mieć swobodę rozrastania się. Plastikowe i zbyt ciasne pojemniki mogą pękać, dlatego do jego uprawy szczególnie poleca się doniczki ceramiczne, jeszcze dodatkowo bardziej stabilne. Na dnie donicy najlepiej także umieścić warstwę drenażu, by umożliwić odpowiedni odpływ wody.
Zamiokulkas -podlewanie

Zamiokulkas gromadzi wodę w swoich grubych, mięsistych liściach i podziemnych kłączach, dlatego świetnie radzi sobie z okresową suszą, a ponadto nie wymaga częstego podlewania. Dlatego też jest w stanie wytrzymać długie tygodnie bez kropli wody. Jej nadmiar wody w zamiokulkasie może być dla niego zabójczy dlatego podczas podlewania należy uważać, aby go nie przelać. Zbyt obfite nawadnianie powoduje gnicie kłaczy, opadanie liści a w efekcie zamieranie rośliny. Podlewanie zamiokulkasa najlepiej zacząć w momencie, gdy wierzchnia warstwa podłoża będzie zupełnie sucha. Zaleca się używanie wody odstałej w temperaturze pokojowej. Zimą podlewanie należy ograniczyć. Warto też unikać moczenia liści, ponieważ przy kontakcie z wodą, tworzą się na nich osady wapnia, co powoduje ich zmatowienie.

Przesadzanie i podłoże

Zamiokulkasy najlepiej rosną w żyznym, próchniczym oraz przepuszczalnym podłożu o lekko kwaśnym odczynie. Kłącze i korzenie są bardzo kruche oraz delikatne, dlatego trzeba bardzo uważać przy jego przesadzaniu. Młodsze rośliny należy przesadzać każdego roku, najlepiej na wiosnę na przełomie marca i kwietnia. Starsze egzemplarze należy przesadzać co dwa, trzy lata.

Stanowisko i temperatura

Najlepszym stanowiskiem dla zamiokulkasa będzie półcień. Zbyt mała ilość światła powoduje, że liście stracą swoją intensywną, ciemnozieloną barwę i zaczną się wydłużać. Z drugiej strony zbyt duża ilość światła czy ostre słońce mogą stać się przyczyną poparzeń, gdzie na liściach mogą pojawiać się brązowe plamy. Zamiokulkasy dobrze rosną w temperaturze od 20°C do 30°C. Zimą, w okresie spoczynku temperatura może być chłodniejsza 16-17°C. Warto mieć na uwadze fakt, że że zamiokulkasy są bardzo wrażliwe na przeciągi. Gdy wietrzymy mieszkanie w czasie mroźnych dni, rośliny te powinny stać daleko od okna. 

Rozmnażanie zamiokulkasa

Szybkim sposobem na jej rozmnożenia jest podział dorosłej rośliny, który najlepiej przeprowadzić wiosną podczas przesadzania. Zamiokulkas rozmnaża się również poprzez sadzonki liściowe, które pobiera się w okresie od kwietnia do czerwca z dolnej lub środkowej części ogonka liściowego. Pojedyncze listki odcina się przy nasadzie oraz umieszcza ukośnie na głębokość około 1 cm w mieszance torfu z piaskiem lub perlitem w proporcji 1:1. Metoda ta polecana jest osobom wytrwałym i bardzo cierpliwym, ponieważ na kompletną roślinę czeka się nawet kilka lat.

Zamiokulkas -problemy, choroby, szkodniki

Zamiokulkas zamiolistny cechuje się naprawdę dużą odpornością na choroby czy szkodniki. Zaszkodzić może mu jedynie nadmiar wody, zbyt niska temperatura oraz skrajny niedobór światła.

Zamiokulkas -najlepsze odmiany

Oprócz podstawowego gatunku o ciemnozielonych i błyszczących liściach dostępne są również jego ciekawe odmiany. Godny polecenia jest zamiokulkas Raven o bardzo ciemnych, prawie czarnych liściach oraz zamiokulkas 'Zenzi' -miniaturka o atrakcyjnym ciemnozielonym ulistnieniu.

 



Źródło: zielony-parapet.pl, niezalezna.pl

Natalia Wasilewska