Jak trwoga, to do Boga...

Po przejęciu władzy Lenin wytyczył ścieżkę ateizacji Rosji. Do 1943 r. miało już nie być ani świątyń, ani księży. Kościoły pozamieniano na muzea, magazyny, stajnie itp., a duchownych zabijano lub zsyłano do gułagu. Gdy w 1941 r. Niemcy stanęli pod Moskwą i kres Sowietów zdawał się nieunikniony, na mocy zarządzenia Stalina powypuszczano z obozów księży i zakonników, kościoły znów otwarto, a cudowna ikona Matki Bożej Kazańskiej wożona była wzdłuż linii frontu – od Leningradu po Stalingrad. Rozkazy wodza kończyły się słowami: „Z Bogiem!”. Po wojnie wszystko wróciło do „normy”... W dzisiejszej Polsce rozdział państwa od Kościoła wykorzystywany jest przez środowiska lewackie do bezpardonowej nagonki na Kościół. Uczestniczyła w tym również „nieklękająca przed księdzem” Platforma. Mainstreamowe media wynajdują i pompują coraz to nowe „zbrodnie” kleru. W jak rozpaczliwej sytuacji musi zatem być Ewa Kopacz, że odwołując się do Dekalogu i chrześcijańskiego miłosierdzia, próbuje zakwaterować po parafiach muzułmańskich imigrantów? Ten nieudolny rząd od początku chciał przerzucać swoje obowiązki na samorządy i Kościół... Za co my im płaciliśmy?

 

Źródło: Gazeta Polska Codziennie