"Gdybyśmy nie unieważnili tych prawyborów, byłoby po Grasiu". Założyciel PO ujawnia pierwsze przekręty partii Tuska

"Bartek Sienkiewicz mnie zaalarmował, że Paweł przegrał w prawyborach w Oświęcimiu. Podjąłem interwencję i skłoniłem Płażyńskiego, Tuska i Olechowskiego do unieważnienia tych prawyborów. Gdybym nie interweniował, Graś nie byłby posłem, bo z drugiego miejsca nie wszedłby do Sejmu" - jeden z założycieli Platformy Obywatelskiej, Paweł Piskorski ujawnia nadużycia przy pierwszych prawyborach tej partii w 2001 r.

W swojej książce "Między nami liberałami" Paweł Piskorski chętnie rozprawia się z byłymi kolegami, w tym ze swoim niegdyś najbliższym współpracownikiem: Pawłem Grasiem. Jak opisuje były założyciel PO, Graś był jedną z ofiar pierwszy prawyborów nowo powstałej Platformy Obywatelskiej (wcześniej Kongres Liberalno-Demokratyczny).

- Był tam ktoś, kto wygrał prawybory z Grasiem, bo Paweł zawalił i nie miał zdolności dostatecznego zmobilizowania swego zaplecza. I ten ktoś, już nawet nie pamiętam nazwiska, byłby liderem listy. Gdybyśmy nie unieważnili tych prawyborów, byłoby po Grasiu - nie ma złudzeń Piskorski.

"Wy wtedy wykorzystaliście praktykę wewnętrznych prawyborów. Przecież to się musiało wiązać ze sporymi nadużyciami" - pyta prowadzący rozmowę Michał Majewski. - Dochodziło do nadużyć - przyznaje Piskorski.

- Zwożono w ostatniej chwili zwolenników autokarami. Były takie przypadki, gdzie trzeba było interweniować. Czasami te interwencje były słuszne, bo ktoś robił totalną „chamówę” i trzeba było jakieś prawybory unieważniać, a czasami – czego nie można ukrywać – te interwencje były na rzecz kogoś istotnego dla nas. Klasycznym przykładem jest Paweł Graś - ujawnia były współpracownik Donalda Tuska.

Piskorski przypomina również, że do czasu gdy Donald Tusk nie "złamał kręgosłupa" Pawłowi Grasiowi, był on jego najbliższym towarzyszem partyjnym. Na pytanie kim wtedy w partii był Paweł Graś odpowiada:

Był moim kolegą. A dla środowiska liberalnego nikim. Przez długi czas, dopóki nie przeszedł tzw. próby Tuska, czyli do momentu, gdy Tusk, przy wyrzucaniu mnie, nie złamał mu kręgosłupa - był kojarzony ze mną. Był moim zastępcą, gdy zajmowałem stanowisko sekretarza generalnego. Wszyscy wiedzieli, że mandat w Oświęcimiu zawdzięcza mnie i Bartkowi Sienkiewiczowi.

 

Źródło: niezalezna.pl