Edward Raczyński pełnił w życiu wiele ważnych funkcji publicznych. Był m.in. delegatem Rzeczpospolitej przy Lidze Narodów (1932–1934), ambasadorem w Wielkiej Brytanii (1935–1945), ministrem spraw zagranicznych rządu RP w Londynie (1941–1943). Edward to przedstawiciel znanego wielkopolskiego rodu Raczyńskich herbu Nałęcz. Jego ojciec, Edward Aleksander Raczyński, był mecenasem sztuki, twórcą wielkiej galerii obrazów w rodzinnym majątku w Rogalinie. Po latach licealnych spędzonych w Krakowie młody Edward studiował prawo w Lipsku, nauki polityczne w Londynie, by powrócić do Krakowa i uzyskać doktorat z prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim. Szczególna rola przypadła Raczyńskiemu po sowieckiej napaści na Polskę 17 września 1939 roku, kiedy wydał komunikat, wyliczający złamane przez ZSRS układy. Z kolei 10 grudnia 1942 roku przedstawił aliantom pierwszy na świecie oficjalny raport o Holokauście, który oparł na materiałach przywiezionych przez kuriera Jana Karskiego. Po odkryciu w kwietniu 1943 roku grobów w Katyniu, wysłał prośbę do Międzynarodowego Czerwonego Krzyża o wyjaśnienie zbrodni. Zanim Raczyński został prezydentem RP na uchodźstwie, przez niemal dwie dekady, początkowo razem z Władysławem Andersem i Tomaszem Arciszewskim, pełnił funkcję „zbiorowego prezydenta”, w ramach Rady Trzech. Powstała ona w 1954 roku jako wyraz niezgody na dalsze pełnienie roli głowy państwa przez Augusta Zaleskiego, który nie chciał ustąpić. Na przełomie 1975 i 1976 roku Raczyński podpisał list pisarzy polskich na obczyźnie, solidaryzujących się z sygnatariuszami protestu przeciwko zmianom w Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Komuniści do ustawy zasadniczej wprowadzili m.in. punkty o „przewodniej roli PZPR w państwie i socjalistycznym charakterze państwa”, „trwałym i nienaruszalnym sojuszu Polski z ZSRR”.
#KlubyGazetyPolskiej
— Kluby "Gazety Polskiej" (@KlubyGP) January 7, 2025
◉ LĄDEK-ZDRÓJ - Reaktywacja Klubu „Gazety Polskiej"#klubygp pic.twitter.com/EEjwC8Cpnx
Źródło: Gazeta Polska
