Ciekawostki turystyczne: Gostynińsko-Włocławski Park Krajobrazowy
Gostynińsko-Włocławski Park Krajobrazowy leży pomiędzy Płockiem, Gostyninem, Łąckiem, Włocławkiem a Kowalem. Chroni rozległe tereny pradoliny Wisły. Na jego terenie znajdują się rozległe kompleksy leśne, teren parku pokrywa się, niemal w całości, z Leśnym Kompleksem Promocyjnym Lasów Państwowych „Lasy Gostynińsko-Włocławskie”.
Powierzchnia GWPK wynosi 389,50 km², natomiast jego otulina liczy 141,95 km².
Na terenie parku znajduje się wiele obiektów chronionych, np. dąb Jan, którego wiek szacuje się na 300 lat – jego wysokość to około 20 m, a obwód wynosi ponad 500 cm. Jest tam również wiele jezior polodowcowych (np. Lucieńskie, Radyszyn, Łąkie). Cechą krajobrazu GWPK jest dominacja roślinności leśnej. Powierzchniowo przeważają bory sosnowe i mieszane. W dolinach rzek i wokół jezior skupiają się łęgi i olsy. W okolicach Łącka znajduje się kompleks lasów grądowych i dąbrów.
W latach 80. XX wypuszczono na terenie parku kilka par bobrów, które się tu doskonale zadomowiły. Występują tu też rysie, które przywędrowały z Puszczy Kampinoskiej i zadomowiły się na dobre. W ramach parku do 2008 roku działał Ośrodek Rehabilitacji i Hodowli Ptaków Chronionych. Reintrodukcję sokoła wędrownego na terenie parku prowadzi Stowarzyszenie na Rzecz Dzikich Zwierząt „Sokół”.
Rezerwaty znajdujące się na terenie Gostynińsko-Włocławskiego Parku Krajobrazowego i w jego otulinie: leśne rezerwaty przyrody: Jazy, Olszyny Rakutowskie, Wójtowski Grąd, Jastrząbek, Kresy, Komory, Lucień, Dąbrowa Łącka, Korzeń; rezerwaty faunistyczne: Jezioro Rakutowskie, Łąck; wodne rezerwaty przyrody: Lubaty, Jezioro Drzezno; Gościąż - rezerwat przyrody nieożywionej.
Źródło: niezalezna.pl
