Ciekawostki turystyczne: Cedyński Park Krajobrazowy
Cedyński Park Krajobrazowy charakteryzuje się dużą różnorodnością form przyrodniczych i geograficznych. Obszar został ukształtowany przez lądolód podczas ostatniego zlodowacenia. Obecnie ma formę wypłaszczonego dna doliny rzecznej, ograniczonego wysokimi stokami.
Park położony w województwie zachodniopomorskim, wchodzi w skład Zespołu Parków Krajobrazowych Województwa Zachodniopomorskiego. Park obejmuje teren o powierzchni 308,5 km², zaś jego otulina zajmuje 531,2 km².
Cedyński Park Krajobrazowy może poszczycić się malowniczymi krajobrazami i licznymi miejscami widokowymi z których podziwiać można rozległe panoramy Doliny Dolnej Odry.
W granicach parku znajdują się:
Puszcza Piaskowa zwarty kompleks leśny o powierzchni ok. 63,5 km² położony na Pojezierzu Myśliborskim i w Dolinie Dolnej Odry. Puszcza porasta Wzgórza Krzymowskie między Krzymowem i Stokami a Bielinkiem i Piaskiem, na zachód od Chojny. Kompleks leśny tworzą lasy sosnowe i mieszane.
Wzgórza Krzymowskie – wzgórza morenowe w północno-zachodniej części Pojezierza Myśliborskiego. Najwyższy szczyt stanowi Zwierzyniec (167 m n.p.m.). Centralna część porośnięta jest przez Puszczę Piaskową. Od zachodu Wzgórza stromo opadają ku Dolinie Dolnej Odry.
Malowniczy krajobraz pagórków morenowych urozmaicają jeziora i oczka wodne, wąwozy i strumienie płynące w głębokich jarach wyżłobionych w krawędzi doliny Odry i jej dopływach. Interesujące i przyrodniczo cenne są liczne źródliska, skąd biorą początek cieki łączące się dalej w dopływy Odry. Obszar Wzgórz charakteryzują się niespotykaną na terenach nizinnych liczbą miejsc, z których można podziwiać rozlegle panoramy, zarówno na dolinę Odry jak i na wielkie obszary lasów i pól z jeziorami i oczkami wodnymi. Między Bielinkiem a Piaskiem rozciąga się równina plejstoceńska z wydmami będącymi efektem działania wiatru. Pola wydmowe zostały przez lata utrwalone przez lasy Puszczy Piaskowej.
Wzgórza Moryńskie obejmują urozmaicony krajobraz polodowcowy. Wzgórza moreny czołowej ciągną się od Morynia do Mętna. Występuje tu również fragment rynny między jeziorami Morzycko i Mętno. Jest to specjalny obszar ochrony siedlisk o powierzchni 588 ha. Przeważają tu siedliska półnaturalne, czyli łąki, pastwiska, murawy, zarośla krzewiaste, śródpolne jeziorka i mokradła. Na zboczach występują murawy kserotermiczne oraz łęgi z fiołkiem wonnym. Okolica Wzgórz Moryńskich zachęca do wypoczynku nad jeziorami. W pobliżu jest Jezioro Morzycko i Jezioro Mętno. Można tu skorzystać z kąpielisk i plaż, uprawiać sporty wodne i wędkarstwo.
Karpaty Cedyńskie
Rezerwat Wrzosowiska Cedyńskie chroni suche wrzosowiska, ciepłolubne murawy napiaskowe i murawy kserotermiczne położony jest na pagórkach Karpat Cedyńskich i obejmuje powierzchnię nieco ponad 72 ha piaskowych wydm. Występuje tu cały wachlarz chronionych roślin.
Żuławy Cedyńskie to obniżenie terenu powstałe w wyniku sztucznego przesunięciu koryta rzeki Odry w połowie XIX wieku i osuszeniu dolinnego rozlewiska tej rzeki. Są położone w zachodniej części Pojezierza Myśliborskiego, pomiędzy wzniesieniami Karpat Cedyńskich i rzeką Odrą, na zachód od miasta Cedynia. Tworzą trójkąt o powierzchni 25 km², od Bielinka na północy do Osinowa Dolnego na południu.
W 1820 rozpoczęto prace związane z regulacją głównego koryta rzeki Odry, plany tego przedsięwzięcia powstały w połowie XVIII wieku pod kierunkiem samego króla pruskiego Fryderyka II Wielkiego, prace rozpoczęto od osuszenia bagien nadodrzańskich i melioracji tych terenów. Powstały rozległe poldery umożliwiające uprawy rolnicze, charakteryzujące się żyzną glebą. Do 1858 przeprowadzono osuszenie bagien, budowę rowów melioracyjnych, przepompowni i budowli hydrologicznych.
W 1945 wycofujące się wojska niemieckie zniszczyły urządzenia melioracyjne, przez co wody Odry zalały teren Żuław. Kolejny raz tereny te zostały zatopione podczas likwidacji skutków wielkiej powodzi w marcu 1947, w następnych latach gruntownie naprawiono wszystkie urządzenia i ponownie osuszono teren przeznaczając go pod uprawy i łąki.
Lasy Mieszkowickie zwarty kompleks leśny o powierzchni ok. 130 km² położony na Równinie Gorzowskiej i w Kotlinie Freienwaldzkiej między miastem Mieszkowice a Odrą, od Czelina po Cedynię. Stanowi cześć Lasów Nadodrzańskich. W Lasach Mieszkowickich przeważają lasy mieszane, liczne gaje akacjowe. Środkowa i zachodnia część kompleksu znajduje się w granicach Cedyńskiego Parku Krajobrazowego. W tym rejonie w 1945 walczyła I Armia Wojska Polskiego, pozostałością tych wydarzeń są m.in. rowy strzeleckie. Bezpośrednio nad Odrą Rejon Pamięci Narodowej Siekierki – Stare Łysogórki – Gozdowice – Czelin.
Źródło: niezalezna.pl
