Tamaryszek bezlistny, rosnący na suchych obszarach Bliskiego Wschodu, posiada niezwykłą zdolność wykorzystywania soli do pozyskiwania wilgoci z powietrza. Badania opublikowane w czasopiśmie „Proceedings of the National Academy of Sciences” ujawniają, że sól wydzielana przez tę pustynną roślinę pozwala jej efektywnie absorbować wilgoć, stanowiąc fascynujący przykład adaptacji do ekstremalnych warunków środowiskowych.
Tamaryszek bezlistny jest jednym z halofitów, czyli roślin, które preferują środowiska bogate w sól. Zwykle rośnie na suchych, solnych glebach na brzegach równin. Nadmiar soli uwalniany jest z tej rośliny poprzez specjalne gruczoły, tworząc krople skoncentrowanej solanki. W upalne dni, wilgoć w tych kroplach szybko paruje, pozostawiając białe kryształki unoszące się na wietrze.
Podczas podróży przez gorące pustynie Zjednoczonych Emiratów Arabskich, Marieh Al-Handawi, ekspertka w dziedzinie materiałoznawstwa z New York University Abu Dhabi, zauważyła kondensację wody na tych kryształkach soli. Choć istnieje wiele roślin, których liście są przystosowane do absorbowania wody w stanie ciekłym z mgły, to tamaryszki zdają się wykorzystywać chemiczny skład wydzielanej soli do zbierania wilgoci.
Badacze rejestrowali filmy poklatkowe, obserwując tamaryszki w ich naturalnym środowisku. To pozwoliło im zauważyć, że kryształki soli, powstałe w ciągu dnia, w nocy przyciągają wodę. W laboratorium potwierdzono, że gałąź naturalnie impregnowana solą, przy wilgotności na poziomie 80 proc. i temperaturze 35°C, gromadziła aż 15 miligramów wody w ciągu dwóch godzin, podczas gdy gałąź umyta tylko około jednej dziesiątej tej ilości.
Wyniki badań jednoznacznie wskazały, że sole są kluczowym czynnikiem przyczyniającym się do gromadzenia wody przez tamaryszki, a nie jedynie powierzchnia rośliny. Dodatkowo zauważono, że rosy tworzą się na kryształach już przy wilgotności względnej na poziomie zaledwie 50 proc.
Analizy chemiczne wydzielanej soli ujawniły, że składa się z co najmniej 10 różnych rodzajów soli, które krystalizują razem. Chociaż główne składniki to chlorek sodu i gips, obecne są także śladowe ilości siarczanu litu. Ten minerał pochłania wodę przy znacznie niższej wilgotności niż pozostałe składniki, co pomaga w zrozumieniu mechanizmu, dzięki któremu tamaryszek gromadzi wodę nawet przy niskich poziomach wilgotności.
Skład soli może różnić się w zależności od regionu i pory roku, co sprawia, że jest to fascynujące zjawisko adaptacyjne rośliny do surowego środowiska pustynnego.
Wyniki badań sugerują, że tamaryszek bezlistny to przykład rośliny, która wykorzystuje innowacyjne strategie radzenia sobie z niedoborem wody.
Sól może być wykorzystywana przez rośliny do gromadzenia wody z powietrza. Tamaryszek bezlistny jest przykładem rośliny, która wykorzystuje ten mechanizm. Wyniki badań mogą być wykorzystane do opracowania nowych metod uprawy roślin w warunkach suszy.