Ciekawostki turystyczne: Pałac Chojnata

Pierwszymi właścicielami Pałacu Chojnata byli Józef i Jadwiga Wierzbiccy. Obecnie obiekt należy do Krzysztofa Malareckiego – przedsiębiorcy i działacza społecznego. Pałac został zniesiony w 1873 r. w stylu neorenesansowym.

Od początku był w posiadaniu rodziny Wierzbickich. Pozostawał w ich rękach aż do 1931 r., kiedy został wystawiony na licytację przez Towarzystwo Kredytowe Ziemskie w Warszawie. Na drugiej licytacji majątek został nabyty przez Eleonorę Zofię Wierzbicką, powracając w ten sposób do rodziny Wierzbickich. Własnością rodziny pozostawał do 1945 r., kiedy przejął go na własność Skarb Państwa.

Po zakończeniu II wojny światowej w budynku powstała szkoła podstawowa oraz mieszkania dla nauczycieli. W 1980 r. pałac z parkiem został przejęty przez Uniwersytet Łódzki z zamiarem utworzenia tam Domu Pracy Twórczej oraz ośrodka szkoleniowo-wypoczynkowego. Z uwagi na brak środków finansowych na remont obiektu po czterech latach przeszedł on na własność Szkoły Głównej Planowania i Statystyki. Następnie obiekt przejęła gmina.

W maju 1989 r. majątek został sprzedany Krzysztofowi Malareckiemu. Nowy właściciel rozpoczął w 2001 r. prace remontowe, które zakończyły się w maju 2004 r.

Założenie architektoniczne i ogrodowo-parkowe mają układ osiowy. Architektura budowli i układ przestrzenny parku stanowią integralną część ogólnej kompozycji zespołu pałacowo-parkowego. Oś główną tworzą: ozdobna brama wjazdowa, dziedziniec z fontanną oraz gazonem, pałac z portykiem wejściowym oraz taras z wyjściem do parku.

Poza pałacem na terenie parku, w części północno-zachodniej, znajduje się współczesny budynek pensjonatowy, w części południowo-wschodniej parku znajduje się drewniana kaplica.

Położony między dziedzińcem a parkiem pałac został wzniesiony na wydłużonym, zbliżonym do prostokąta planie. Jest murowany i otynkowany. Wysokie piwnice z prostokątnymi otworami okiennymi stanowią cokół, na którym usytuowany jest budynek. Płaski dach nad ryzalitami ukryty jest za balustradą tralkową, ozdobioną rytmicznie dodatkowym motywem waz.

Od frontu (część zachodnia) w ryzalicie środkowym główne wejście osłania parterowa kolumnada ze schodami zewnętrznymi prowadzącymi do wnętrza. Portyk wejściowy utworzony jest z sześciu kolumienek jońskich podtrzymujących taras pierwszego piętra. Od ogrodu (część wschodnia) znajduje się otwarty taras z bocznymi dwubiegowymi schodami. Schody zewnętrzne obu fasad są połączone z cokołem budynku. Dodatkowo schody oraz tarasy są ozdobione balustradą tralkową, analogiczną do balustrady wieńczącej dach. Dekoracja plastyczna fasady frontowej i ogrodowej to poziome elementy w postaci gładkich i wąskich pasów oraz gzymsów oddzielających od siebie kondygnacje.

Park został zaprojektowany w konwencji krajobrazowej, angielskiej, na początku XIX w. przez nieznanego autora. Jego kompozycja przestrzenna jest całkowicie swobodna, brak w niej symetrycznych elementów. Cały teren porośnięty jest dziko rosnącym starodrzewem. Występuje tam 21 gatunków drzew z przewagą liściastych: platanów oraz czerwonego dębu. Ponadto teren obfituje w krzewy: jaśminowce, lilaki oraz runo bogate w kwiaty, takie jak fiołki i przebiśniegi.

Pałac w Woli Chojnacie jest obiektem zabytkowym, w którym przeprowadzono gruntowną renowację pod kontrolą konserwatora zabytków. Pałac posiada własne, pełne zaplecze żywieniowe. 

Od kilku lat w pałacu, z inicjatywy właściciela, organizowane są celebracje prezydencji poszczególnych państw w Radzie Unii Europejskiej, a także inne wydarzenia, takie jak Festiwal Jabłka promujący rozwój sadownictwa w regionie, wystawy obrazów Edwarda Dwurnika czy liczne konferencje mające na celu szeroko zakrojoną promocję regionu łódzkiego.

W 2005 r. pałac został uhonorowany nagrodą Ministra Kultury i Sztuki oraz Generalnego Konserwatora Zabytków jako najlepiej odrestaurowany zabytek w Polsce.

 

Źródło: niezalezna.pl