Ciekawostki turystyczne: Staw Smreczyński
Podróżując po Dolinie Kościeliskiej, warto poświęcić dodatkową godzinę na wizytę nad Smreczyńskim Stawem, do którego dotrzeć można czarnymi znakami spod schroniska na Hali Ornak. Znad brzegu tego urokliwego jeziorka roztacza się cudny widok na szczyty Tatr Zachodnich.
Smreczyński Staw – jest polodowcowym jeziorem w Tatrach Zachodnich. Nazwa pochodzi od dawnej Hali Smreczyny. Staw znajduje się u wylotu Doliny Pyszniańskiej i Hali Smreczyny, powyżej Doliny Kościeliskiej, na wysokości 1226 m.
Od innych tatrzańskich jezior różni się wysokim rozwojem życia organicznego i występowaniem płazów; stwierdzono występowanie traszki górskiej i karpackiej, żaby trawnej. Jest to jedno z nielicznych tatrzańskich jezior, które nie jest położone na dnie dzikiego kotła polodowcowego otoczonego stromymi ścianami, lecz na równinie w lesie. Brzegi są bagniste, porośnięte roślinami bagiennymi.
Jezioro powstało w zagłębieniu między morenami dwóch lodowców. Średnia głębokość wynosi 1,8 m, głębokość maksymalna – 5,3 m, powierzchnia – 0,75 ha. Przeźroczystość wody wynosi zaledwie 1,5–2 m.
Cały staw otoczony jest lasem, a ponad nim widoczne są szczyty: Smreczyński Wierch (2086 m n.p.m.), Kamienista (2126 m), Błyszcz (2158 m), zbocza Starorobociańskiego Wierchu (2178 m). Biegnie po nich granica polsko-słowacka. Blisko stawu znajdują się w lesie dwie zarastające polany: Wyżnia Smreczyńska Polana i Niżnia Smreczyńska Polana.
Smreczyński Staw znajduje się na obszarze ochrony ścisłej. W wodzie jest obfity fitoplankton, głównie bruzdnice, oraz rzadki w Polsce słodkowodny krasnorost. Nad brzegami stawu rośnie czermień błotna – gatunek rzadki w Karpatach. Często na stawie zatrzymują się na odpoczynek ptaki przelotne.
Górale uważali dawniej, że jezioro to nie ma dna. Według legendy, gdy pewien gazda zaczął kopać rów odwadniający, by spuścić z niego wodę i zamienić go na łąkę, głos z wody ostrzegł go, że zatopi wszystkie miejscowości, aż do morza.
Smreczyński Staw był zwiedzany i podziwiany przez wielu znanych twórców. Malowali go m.in. Walery Eljasz-Radzikowski, Wojciech Gerson, Leon Wyczółkowski. Stefan Żeromski opisał go w II tomie Popiołów, a Seweryn Goszczyński w utworze Oda.
Źródło: niezalezna.pl
