"Tylko własne państwo jest gwarancją ochrony bytu jednostek, rodzin i całego narodu. Niemcom, czy komukolwiek innemu nie zależy na tym, żeby Polska była silna, a Polacy zamożni" - ocenił podczas rozmowy z Polską Agencją Prasową eurodeputowany PiS Jacek Saryusz-Wolski, odnosząc się do planowanych zmian traktatowych, ograniczających kompetencje państw członkowskich Unii. I jak wskazuje - w projekcie tych zmian "najbardziej szokuje ich rewolucyjność i masowość".
"Co najbardziej uderza w pomysłach zaakceptowanych przez AFCO, a które zostaną poddane pod głosowanie na najbliższej sesji plenarnej, to ich rewolucyjność. Poczynając od tego, że we wstępie przywołuje się, jako korzenie ideowe, 'dziedzictwo' komunisty i trockisty Altiero Spinellego, poprzez kompletną likwidację prawa weta w 65 obszarach w głosowaniach w Radzie UE, aż po odwoływanie się wszędzie gdzie się da do pojęcia 'gender' - symbolu i treści rewolucji kulturalnej. Wskazuje to na ideologiczne pogłębienie całego pomysłu, którego celem, oprócz zmiany ustrojowej, jest też zmiana społeczna i antropologiczna"
Jego zdaniem, ewentualne wdrożenie zmian oznaczałoby "stworzenie oligarchicznego superpaństwa europejskiego" z redukcją roli państw narodowych do takiego stopnia, że "w zasadzie stracą atrybuty państwowości, wszelkie istotne elementy suwerenności, przestaną być państwami i będą mogły jedynie pozorować podmiotowość".
"To kopernikański rewolucyjny przewrót ustrojowy" - ocenia polityk i ostrzega, by nie traktować tego co mówi jako przesady i hiperboli.
"Nikt nie musi wierzyć mi na słowo. Projekt zmian traktatowych jest dostępny w internecie. Wystarczy chcieć go przeczytać i wyciągnąć wnioski. Czy utworzenie nowych kompetencji wyłącznych i dzielonych UE oraz likwidacja prawa weta jest wzmocnieniem, czy osłabieniem suwerenności państw członkowskich? Czy przesunięcie procesu decyzyjnego z poziomu państw, gdzie - lepiej lub gorzej - działa kontrola demokratyczna, na poziom instytucji unijnych, jest wzmocnieniem demokracji? Czy przyznanie jeszcze większej, niż obecnie, przewagi państwom dużym nad mniejszymi jest działaniem na rzecz równości?"
Zwraca przy tym uwagę, że forsowane zmiany błędnie są nazywane "federalizacją".
"Federacje - takie jak USA, Niemcy, czy Szwajcaria - mają to do siebie, że ich części składowe mają równą, albo prawie równą wagę. Zasada w Unii - dzisiejsza i ta jeszcze bardziej wzmocniona - jest ludnościowa. Im więcej któryś kraj ma ludności, tym więcej waży. Jest to rozwiązanie zasadniczo antyfederalne. Już teraz głos obywatela Niemiec, czy Francji waży więcej niż głos obywatela Polski. A może być jeszcze gorzej. Gdyby planowane zmiany weszły w życie, to wystarczy zmowa 4 dużych państw członkowskich UE, spośród 27, mających w sumie więcej niż 50 proc. ludności UE, np. Niemiec, Francji, Włoch i Hiszpanii, żeby mogły one narzucić swoją wolę pozostałym"
I dodaje: "To jest usankcjonowanie hegemonicznej oligarchii, dyrektoriatu, 'grupy trzymającej władzę', koncertu mocarstw, ale nie demokracji".
Jak wskazuje polityk: "Być może ktoś sobie po cichu zadaje pytanie: a po co nam suwerenność? Może lepiej, żeby nami rządzili Niemcy? Przecież w ramach pedagogiki wstydu wmawia się nam często, że nie dorośliśmy do posiadania własnego państwa. Otóż, nie bądźmy naiwni. Tylko własne państwo chroni byt jednostek, rodzin, społeczności lokalnych i całego narodu. Nie dajmy sobie wmówić, że Niemcom, czy komukolwiek innemu zależy na tym, żeby Polska była silna, a Polacy zamożni. Nie!".
"Potwierdza to nie tylko doświadczenie zaborów, ale i ostatnie kilkadziesiąt lat. W interesie Niemiec jest, abyśmy byli rezerwuarem relatywnie taniej siły roboczej, zapleczem produkcyjnym i rynkiem zbytu dla ich produktów i usług. Brak suwerenności nie tylko oznacza automatyczne anulowanie gwarancji bezpieczeństwa jednostek i zbiorowości, ale również, w dłuższej perspektywie, oznacza dla nich ubóstwo, a dla kraju - regres gospodarczy i utratę szansy na dogonienie poziomu życia Europy Zachodniej"
"W układzie, do którego chcą doprowadzić promotorzy zmian traktatowych, kraje spoza tzw. twardego rdzenia czy centrum UE mają mieć utrwalony status peryferii. Peryferii o niższym poziomie płac, o niższym poziomie rozwoju, będących przez różne mechanizmy ekonomiczne eksploatowanymi. Stać się tak może m.in. przez to, że projekt nowego traktatu przewiduje obowiązek przejścia na euro. A euro ma to do siebie, że najsilniejsi na nim korzystają, a najsłabsi tracą. Jest to mechanizm wysysający soki gospodarcze z krajów uboższych. Włochy są tego najlepszym przykładem, ale nie tylko, także Słowacja. Według obliczeń naukowych ośrodków niemieckich, jedyne dwa kraje, które na euro korzystają to Niemcy i Holandia. Taki hipotetyczny twór - europejskie superpaństwo a Polska w nim, to zaprzeczenie bezpieczeństwa indywidualnego i zbiorowego, a także zaprzeczenie indywidualnego i zbiorowego dobrobytu" - zauważa.
"'Kolonia' to jest właściwe określenie na opisanie roli jaka przypada peryferiom"