Dotychczas na wniosek pionu śledczego IPN prawomocnie uchylono immunitety trzem sędziom i prokuratorom, którym grożą zarzuty dopuszczenia się czynów wyczerpujących znamiona zbrodni komunistycznej i zbrodni przeciwko ludzkości - wynika z danych przekazanych przez Izbę Dyscyplinarną SN.
W Izbie Dyscyplinarnej zarejestrowano dotąd 14 spraw o zezwolenie na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej na wniosek IPN.
- Wnioski obejmują łącznie 31 czynów, które przypisywane są trzem sędziom Sądu Najwyższego, jednemu sędziemu sądu powszechnego oraz czterem prokuratorom. Wszystkie te osoby poza jedną (sędzią SN) są obecnie w stanie spoczynku
- wskazała Izba w informacji opublikowanej na stronie SN.
Osoby, którym dotąd prawomocnie uchylono immunitet - przynajmniej w odniesieniu do części czynów - to koszaliński prokurator Janusz R., olsztyński sędzia Remigiusz C. oraz sędzia Sądu Najwyższego Jan R., wszyscy są już w stanie spoczynku. Do tej pory zapadło jedno prawomocne orzeczenie, zgodnie z którym nie wyrażono zgody na uchylenie immunitetu.
Najgłośniejsza ze spraw dotyczy czynnego sędziego Sądu Najwyższego, prezesa Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych SN Józefa Iwulskiego. Posiedzenie w sprawie wniosku prokuratorów IPN o uchylenie mu immunitetu zwołane zostało na zeszły czwartek, jednak na razie odroczono je bezterminowo ze względu na złożone do sprawy wnioski. Inna ze spraw dotycząca sędziego Sądu Najwyższego w stanie spoczynku, Stanisława K., zostanie rozpoznana w II instancji na posiedzeniu w marcu tego roku.
Izba Dyscyplinarna podkreśla, że w toku postępowania immunitetowego Sąd Najwyższy bada, czy przedstawione we wniosku o wyrażenie zgody na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej dowody dostatecznie uzasadniają podejrzenie, że sędzia lub prokurator dopuścił się przestępstwa, co "nie przesądza ani o winie ani o dalszym toku postępowania karnego".
Zarzuty prokuratury we wszystkich sprawach są bardzo podobne: chodzi o dopuszczenia się czynów wyczerpujących znamiona zbrodni komunistycznej i zbrodni przeciwko ludzkości, do których miało dojść w ramach działalności sądów i prokuratur wojskowych w okresie stanu wojennego w 1982 roku.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami zbrodniami komunistycznymi są czyny popełnione przez funkcjonariuszy państwa komunistycznego w okresie od 8 listopada 1917 r. do 31 lipca 1990 r. polegające na stosowaniu represji lub innych form naruszania praw człowieka wobec jednostek lub grup ludności bądź w związku z ich stosowaniem, stanowiące przestępstwa według polskiej ustawy karnej obowiązującej w czasie ich popełnienia, jak również określone w wybranych aktach ustawodawstwa wcześniejszego i obecnego.
Z kolei zbrodnie przeciwko ludzkości definiowane są jako zbrodnie ludobójstwa w rozumieniu Konwencji w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa przyjętej w grudniu 1948 r., a także "inne poważne prześladowania z powodu przynależności osób prześladowanych do określonej grupy narodowościowej, politycznej, społecznej, rasowej lub religijnej, jeżeli były dokonywane przez funkcjonariuszy publicznych albo przez nich inspirowane lub tolerowane".