Badacze uważają, że został on wykonany w lokalnym warsztacie, jednym z najbardziej uznanych na tamtym terenie, a znajdującym się w Ratiarii, ważnym rzymskim mieście prowincji Moesia Superior. Warsztaty Ratiaria były znane w całym regionie z produkcji biżuterii i wyrobów metalowych. Miejscowi złotnicy zaspokajali zamożnych oficerów wojskowych, kupców i lokalną arystokrację, którzy starali się pokazać swój status przez wyszukane ozdoby osobiste. Waga pierścionka wskazuje, że należał on do kogoś majętnego, o wysokiej pozycji, wyróżniającego się nawet wśród bogaczy z dobrze prosperujących rzymskich osad wzdłuż granicy Dunaju.
Bononia była ważną rzymską fortyfikacją, stanowiła część systemu obrony granicznej na Dunaju. Początki miasta sięgają III wieku p.n.e., kiedy celtyccy osadnicy założyli osadę o nazwie Dunonia, co oznacza „ufortyfikowane wzgórze”. Będąc pod kontrolą Rzymian od 46 r. n.e. miejsce to stało się ważnym ośrodkiem wojskowym i administracyjnym w Górnej Moesii, kontrolującym szlaki handlowe i broniącym się przed zagrożeniami z drugiej strony rzeki.
Sezon wykopalisk w 2025 roku na razie dobiegł końca, dając archeologom „w prezencie” ten niesamowity pierścień, który wykopano dosłownie ostatniego dnia prac.
W ostatnich dziesięcioleciach znaleziono w Bułgarii liczne rzymskie skarby – od złota z Warny po rzadkie medaliony cesarza Karakalli. Złota obrączka z wizerunkiem małżeństwa, stanowi namacalny dowód osobistych relacji i zwyczajów społecznych imperium.
