KSIĄŻKA | ZGODA - rząd i służby Tuska w objęciach Putina Zamów zanim Tusk zakaże tej książki!

6 września 1831 roku zginął generał Sowiński

W ostatnich miesiącach powstania listopadowego wojska rosyjskie skierowały swoje natarcie na bronioną przez powstańców warszawską Wolę.

Portret ge. Sowińskiego, By Józef Tadeusz Polkowski - Muzeum Lubelskie, photo by: User:Mathiasrex Maciej Szczepańczyk, Domena pu
Portret ge. Sowińskiego, By Józef Tadeusz Polkowski - Muzeum Lubelskie, photo by: User:Mathiasrex Maciej Szczepańczyk, Domena pu
W ostatnich miesiącach powstania listopadowego wojska rosyjskie skierowały swoje natarcie na bronioną przez powstańców warszawską Wolę. Obroną „dyrygował” człowiek już wówczas uznawany za legendę, weteran wojen napoleońskich – generał Józef Sowiński.

Sowiński swoją przygodę ze służbą wojskową rozpoczął w armii pruskiej, gdzie wielokrotnie wyróżnił się w walce, odznaczając się męstwem i żołnierską inteligencją. Został za to uhonorowany orderem Pour le Mérite, najwyższym pruskim i niemieckim wyróżnieniem wojskowym. 
W 1811 r. wstąpił do Armii Księstwa Warszawskiego i rok później wziął udział w kampanii Napoleona przeciwko Rosji. Pod Borodino, 5 września 1812 r., został poważnie ranny w nogę. Trzeba było ją amputować i odtąd doświadczony generał miał drewnianą protezę i chodził o lasce. Za zasługi w trakcie tej kampanii przyznano Sowińskiemu order Virtuti Militari oraz Legię Honorową

Z początku przeciwny powstaniu listopadowemu – w podeszłym już wieku – ostatecznie przyjął dowództwo nad artylerią powstańczego garnizonu warszawskiego. Jako kaleka nie mógł brać czynnego udziału w starciach, ale swoim autorytetem, charyzmą i umiejętnościami dowódczymi doskonale prowadził młodych Polaków do walki z zaborcą

6 września 1831 r. Rosjanie – w przytłaczającej liczbie 11 batalionów piechoty i 76 dział – skierowali natarcie na bronioną przez żołnierzy Sowińskiego warszawską Wolę. Powstańcy walczyli do upadłego, mimo znikomych szans na sukces.



Chcąc ratować garstkę niedobitków, Sowiński podjął decyzję o kapitulacji. W czasie jej składania na oddział rosyjski z pobliskiego kościoła padła jednak salwa z karabinów, co rozwścieczyło Rosjan. Wybili wszystkich pozostałych przy życiu Polaków.

Sowiński stał się bohaterem narodowym. Jego żona, usłyszawszy o śmierci męża, wybrała się na Wolę, by poszukać zwłok. Bez skutku. Dopiero później – w niejasnych okolicznościach – odwiedził wdowę żołnierz rosyjski i - nie mówiąc ani słowa - oddał jej drewnianą laskę.

 



Źródło: pl.wikipedia.org

 

#śmierć #Reduta #Wola #Sowiński

ak