W hołdzie „Błękitnej Armii”
Armia gen. Józefa Hallera była jednostką, która powstała z grona wolontariuszy; ludzi którzy poczuwali się do polskości i żyli za granicą – powiedział podsekretarz stanu w MON prof. dr hab. Wojciech Fałkowski podczas dzisiejszego odsłonięcia tablicy pamiątkowej w hołdzie „Błękitnej Armii”.
Przed budynkiem Dowództwa Garnizonu Warszawa odbyła się dziś uroczystość odsłonięcia tablicy pamiątkowej, połączona ze składaniem kwiatów w hołdzie Błękitnej Armii generała Józefa Hallera oraz pamięci Prezydenta Republiki Francuskiej Raymonda Poincarégo. W uroczystości udział wziął podsekretarz stanu w MON prof. dr hab. Wojciech Fałkowski, przedstawiciele duchowieństwa oraz zaproszeni goście.
Armia Hallera była jednostką, która powstała z grona wolontariuszy; ludzi którzy poczuwali się do polskości i żyli za granicą. Którzy przyszli na pomoc państwu polskiemu w najwyższej potrzebie. To była armia, która przez dwa lata służyła najpierw na froncie zachodnim, a później ratowała Polskę przed nawałą bolszewicką – mówił wiceminister Wojciech Fałkowski.
To była ta armia, która niosła (…) wielką wolę walki o niepodległą Rzeczpospolitą. To jest to przesłanie, z którego my dziś czerpiemy. Czerpiemy patrząc na potrzeby i wyzwania stojące przed Polską – podkreślił podsekretarz stanu w MON.
W części artystycznej uroczystości Chór Reprezentacyjnego Zespołu Artystycznego Wojska Polskiego odtworzył inscenizację przysięgi Błękitnej Armii Generała Hallera, Rotę ochotników Hallera oraz został odczytany Dekret Prezydenta Republiki Francuskiej Raymonda Poincarégo o powołaniu Armii Polskiej we Francji - informuje Ministerstwo Obrony Narodowej.
Armia Polska we Francji, nazywana też Błękitną Armią lub Armią Hallera to polska ochotnicza formacja wojskowa, która powstała w 1917 r. Powołana została dekretem prezydenta Francji Raymonda Poincarégo 4 czerwca 1917 r. z inicjatywy Romana Dmowskiego oraz kierowanego przez niego Komitetu Narodowego Polskiego.
Służyli w niej Polacy, którzy wyemigrowali do Francji, Stanów Zjednoczonych, Brazylii oraz jeńcy polscy z armii austriackiej i niemieckiej. Podlegała dowództwu francuskiemu, choć walczyła pod polskim sztandarem. Za wyposażenie i uzbrojenie armii odpowiadał rząd francuski. Pierwszym dowódcą Błękitnej Armii był gen. Louis Archinard. Generał Józef Haller zaczął nią dowodzić dopiero w październiku 1918 r.
70-tysięczna Armia Hallera składała się z dwóch korpusów, a każdy z nich z dwóch dywizji. W skład armii wchodziły ponadto: dywizja instrukcyjna, pułk czołgów (liczący 120 czołgów Renault M-117), siedem eskadr lotniczych (98 samolotów) i oddziały tyłowe. Rozkazom gen. Hallera podlegały także dwie dywizje z Rosji: 4. Dywizja gen. Lucjana Żeligowskiego i 5. Dywizja Syberyjska mjr. Waleriana Czumy. Główną bronią Hallerczyków był francuski karabin ręczny Lebel (wz. 1885/93 kaliber 8 mm).
W połowie 1919 r. oddziały Armii Hallera przybyły do kraju, gdzie odegrały znaczącą rolę na frontach wojny polsko-ukraińskiej i polsko-bolszewickiej. Rozformowanie Błękitnej Armii nastąpiło 1 września 1919 r. Tego dnia Hallerczyków wcielono do struktur Wojska Polskiego.
Źródło: CO MON
