„Katechizm polskiego dziecka” ukazał się po raz pierwszy we Lwowie w 1900 r. Teraz wydawnictwo Zysk i S-ka wydało katechizm ze współczesnymi, przemawiającymi do wyobraźni dzieci ilustracjami Katarzyny Cerazy i Agnieszki Traczyńskiej.
Dumny orzeł w koronie budzi podziw, chłopiec pomaga starcowi przejść przez jezdnię, inny sprząta kupę po swoim psie, dziewczynka układa z klocków napis „Polska”, kolejna podchodzi do figurki Matki Bożej. A każde dziecko marzy, by być rycerzem. Takie szkice postaw młodych ludzi mogą wydawać się banalne, jednak znakomicie korelują z potęgą słowa Bełzy. Z umiłowaniem do języka polskiego: „Nie tylko kraj ten, w którym żyjecie,/Ojczyzną waszą się zowie:/To jest i druga ojczyzna, dziecię,/Co w polskiem mieści się słowie” („Polska mowa”). Seria wierszy dla najmłodszych naprawdę porusza. W „Ziemi rodzinnej” czytamy o miłości do rzek i potoków, w których przegląda się nasza Ojczyzna. Jak cudownie byłoby usłyszeć z ust córki; „Wiem ja, bo mi o tem/Mama powiadała:/Żem dziecię tej ziemi,/Żem jest Polka mała” („Modlitwa polskiego dziewczęcia”).
W „Modlitwie za Ojczyznę” wzruszają wersy: „W oczach dziecka dwie łzy duże,/Wiara w każdem słowie:/Ojcze! – błaga – coś jest w górze/Daj Ojczyźnie zdrowie!”. Jak piękny musiałby być widok dziecka, które modli się za Polskę. Każdy rodzic może się o tym przekonać. Zwłaszcza jeśli nieobce są mu takie wartości, jak Bóg, honor i ojczyzna.
Reklama
