Stany lękowe. Dowiedz się czym są i jakie dają objawy

Co to są stany lękowe?

Stany lękowe to rodzaj zaburzeń psychicznych charakteryzujących się nadmiernym i przewlekłym poczuciem lęku oraz niepokoju. Osoby cierpiące na stany lękowe doświadczają silnych emocji strachu, które mogą występować w różnych sytuacjach życiowych, nawet bez widocznej przyczyny. 

Objawy mogą obejmować uczucie niepokoju, napędu myślowego, trudności w koncentracji, drażliwość, trudności ze snem oraz objawy fizyczne, takie jak szybkie bicie serca, nudności i trudności z oddychaniem. 

Stany lękowe mogą znacznie wpływać na codzienne funkcjonowanie i jakość życia. W przypadku wystąpienia takich objawów zaleca się skonsultowanie się z lekarzem w celu postawienia diagnozy i ustalenia odpowiedniego planu leczenia.

Jakie są przyczyny stanów lękowych?

Przyczyny stanów lękowych mogą być wielorakie i różnić się w zależności od osoby. Warto zauważyć, że każdy przypadek jest unikalny, a przyczyny stanów lękowych mogą być skomplikowane i różnić się między jednostkami. Ważne jest skonsultowanie się z lekarzem lub specjalistą, który może przeprowadzić dokładną ocenę i zdiagnozować konkretną przyczynę stanów lękowych u danej osoby.

• Genetyka - niektóre osoby mogą mieć większe predyspozycje do rozwoju stanów lękowych ze względu na dziedziczenie pewnych cech genetycznych.
• Czynniki środowiskowe - traumatyczne doświadczenia życiowe, takie jak wypadki, przemoc, utrata bliskiej osoby lub trudności rodzinne, mogą przyczyniać się do wystąpienia stanów lękowych.
• Zaburzenia neurochemiczne - zaburzenia równowagi substancji chemicznych w mózgu, takich jak serotoniną czy noradrenalina, mogą wpływać na regulację emocji i przyczyniać się do wystąpienia stanów lękowych.
• Stres - długotrwały lub intensywny stres może zwiększać podatność na stany lękowe.
• Nadmierne używanie substancji psychoaktywnych - spożycie alkoholu, narkotyków lub substancji uzależniających może mieć wpływ na pojawienie się stanów lękowych.
• Zaburzenia zdrowia psychicznego współistniejące - osoby z innymi zaburzeniami psychicznymi, takimi jak depresja czy zaburzenia obsesyjno-kompulsywne, mogą być bardziej narażone na stany lękowe.

Typowe objawy stanów lękowych

• Niepokój i nadmierne zmartwienia - osoba może odczuwać stały lub nawracający niepokój, lęki i trudności w opanowaniu myśli.
• Napady paniki - nagłe i intensywne ataki lęku, które mogą powodować duszność, przyspieszone bicie serca, zawroty głowy, drżenie i uczucie utraty kontroli.
• Napięcie i nerwowość - osoba może odczuwać stałe napięcie mięśni, drażliwość, trudności w skupieniu uwagi oraz problemy ze snem.
• Fobie i unikanie - osoba może doświadczać silnego lęku przed określonymi sytuacjami, przedmiotami lub miejscami, co prowadzi do unikania tych bodźców.
• Zaburzenia snu - problemy z zasypianiem, niespokojny sen lub częste budzenie się w nocy mogą być objawami stanów lękowych.
• Objawy fizyczne - stan lękowy może manifestować się również poprzez objawy fizyczne, takie jak bóle głowy, problemy żołądkowe, nudności, poty, drżenie rąk czy uczucie duszności.
• Hipochondria - nadmierne zainteresowanie swoim zdrowiem, nieustanne monitorowanie ciała i przekonanie o obecności poważnej choroby, mimo braku medycznych dowodów.

Warto pamiętać, że objawy stanów lękowych mogą wpływać na różne aspekty życia i być przyczyną znacznego cierpienia emocjonalnego.

Jak wygląda diagnoza stanów lękowych?

Diagnoza stanów lękowych jest dokonywana przez wykwalifikowanego lekarza lub specjalistę od zdrowia psychicznego, takiego jak psychiatra lub psycholog. W zależności od wyników oceny, lekarz będzie w stanie postawić diagnozę dotyczącą konkretnego rodzaju stanów lękowych i opracować odpowiedni plan leczenia. Warto pamiętać, że diagnoza powinna być dokonywana przez wykwalifikowanego specjalistę, a samodzielna interpretacja objawów może prowadzić do nieprawidłowych wniosków.

Lekarz przeprowadzi szczegółowy wywiad medyczny, podczas którego omówi historię objawów i przebieg lękowych dolegliwości. Będzie również pytał o inne choroby fizyczne, stosowanie leków oraz wywiad rodzinny.

W celu wykluczenia innych schorzeń, które mogą być przyczyną objawów, lekarz może przeprowadzić badanie fizyczne pacjenta.

Lekarz odniesie się do kryteriów diagnostycznych związanych z danym zaburzeniem lękowym, takimi jak kryteria DSM-5 (Diagnostyczno-Statystyczny Podręcznik Zaburzeń Psychicznych). Może być zastosowana skala oceny, taka jak Kwestionariusz Zaburzeń Lękowych (GAD-7) lub Kwestionariusz Depresji i Lęku (PHQ-9), aby ocenić nasilenie objawów lękowych.

Lekarz będzie obserwował zachowanie pacjenta i przeprowadzi z nim rozmowę, aby uzyskać pełniejszy obraz dotyczący objawów, emocji i codziennego funkcjonowania.

Lekarz oceni również ewentualne współwystępowanie innych zaburzeń psychicznych, takich jak depresja czy zaburzenia obsesyjno-kompulsywne.

Stany lękowe a depresja- czy to jest to samo?

Stany lękowe i depresja są dwoma odrębnymi zaburzeniami psychicznymi, ale często występują wspólnie i są na siebie oddziałowujące. 

Stany lękowe i depresja często współwystępują. Osoba może jednocześnie cierpieć zarówno na objawy lękowe, jak i depresyjne. Zaburzenia te mogą dzielić pewne podobne mechanizmy biologiczne i psychologiczne. Zarówno stany lękowe, jak i depresja mogą manifestować się podobnymi objawami, takimi jak uczucie smutku, utrata zainteresowań, zmęczenie, trudności z koncentracją, zaburzenia snu i apetytu.

Stany lękowe i depresja mogą się nawzajem wzmacniać. Na przykład, osoba z lękiem może odczuwać silny niepokój związany z potencjalnymi negatywnymi konsekwencjami, co może prowadzić do pogorszenia nastroju i rozwoju depresji. Zarówno stany lękowe, jak i depresja mogą mieć podobne czynniki ryzyka, takie jak czynniki genetyczne, traumy w przeszłości, stres czy nieprawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego.

Terapia dla osób cierpiących na stany lękowe i depresję może obejmować zarówno terapię psychologiczną, jak i farmakoterapię. W niektórych przypadkach, tzw. terapia skojarzona, która łączy różne metody, może być najbardziej skuteczna.

Różne rodzaje zaburzeń lękowych

Każde zaburzenie ma swoje charakterystyczne objawy i wymaga indywidualnego podejścia do diagnozy i leczenia. Jeśli podejrzewamy, że cierpimy na któryś z tych rodzajów zaburzeń lękowych, ważne jest skonsultowanie się z lekarzem lub specjalistą od zdrowia psychicznego w celu postawienia diagnozy i ustalenia odpowiedniego planu terapeutycznego.

Zaburzenie lęku uogólnionego - osoby z tym rodzajem zaburzenia doświadczają nadmiernego, przewlekłego lęku i niepokoju, który często dotyczy wielu różnych obszarów życia.
Zaburzenie paniki - charakteryzuje się występowaniem powtarzających się napadów paniki, które są nagłe, intensywne i często towarzyszą im objawy fizyczne, takie jak duszność, ból w klatce piersiowej i uczucie utraty kontroli.
Fobia społeczna - osoby z tym zaburzeniem odczuwają silny lęk w sytuacjach społecznych, takich jak rozmowa z nieznajomymi, publiczne wystąpienia lub udział w spotkaniach towarzyskich.
Zaburzenie lękowe z separacją - dotyczy przede wszystkim dzieci i charakteryzuje się nadmiernym lękiem związanym z oddzieleniem się od bliskich osób, takich jak rodzice lub opiekunowie.
Agorafobia - osoby z tym zaburzeniem unikają sytuacji, w których czują się zablokowane, bez pomocy lub w której lęk jest trudny do kontrolowania, takich jak tłumy, podróże samolotem czy przebywanie w miejscach publicznych.
Zaburzenie lękowe z napadami lęku - Jest to rodzaj zaburzenia lękowego spowodowanego bezpośrednio przez pewne schorzenia medyczne, takie jak choroba serca, nadczynność tarczycy czy zaburzenia neurologiczne.
Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne - choroba ta charakteryzuje się utrzymującymi i niechcianymi myślami (obsesjami) oraz działaniami powtarzalnymi (kompulsjami), które osoba wykonuje w celu złagodzenia lęku.

 

Źródło: niezalezna.pl

#szybkie bicie serca #stany lękowe #Przyczyny stanów lękowych #depresja