Trzydniowiański Wierch to szczyt o wysokości 1758 m n.p.m. położony w Tatrach Zachodnich, w północnej grani Kończystego Wierchu. Ma on dwa wierzchołki – jeden o wysokości 1758 m n.p.m., a drugi 1762 m n.p.m. Jego stoki opadają do trzech dolin – Jarząbczej, Starorobociańkiej i niewielkiej Trzydniowiańskiej.
Dawniej był wypasany. Zbocza północne wchodziły w skład Hali Trzydniówka i od niej pochodzi nazwa szczytu. Zbocza zachodnie wchodziły w skład Hali Jarząbczej.
Zbudowany jest ze skał metamorficznych. Na zachodnich zboczach wystają z nich białe skałki z kwarcytu, nazywane Gęsiami. W jego północno-zachodnich stokach prowadzono w XIX wieku, a prawdopodobnie już w XVIII prace górnicze. Górne partie porośnięte są niską murawą z sitem skuciną i kępami borówek, które jesienią przebarwiają stoki na czerwono. Z wierzchołka rozciągają się widoki na Tatry Zachodnie, w tym pobliski Kominiarski Wierch i Ornak. W zimie bywa odwiedzany przez narciarzy.
Wejście na Trzydniowiański Wierch (1758 m) jest świetnym uzupełnieniem przejścia Doliny Chochołowskiej. W dwie godziny z doliny wchodzimy w świat wspaniałych wysokogórskich panoram. Szczyt znajduje się już na głównej grani Tatr i oferuje widoki na słowacką Raczkową Dolinę i majestatyczną Raczkową Czubę (2194 m). Trzydniowiański Wierch stanowi atrakcyjny choć i mniej wymagający cel wyprawy.