Rysunki z Nazca – kalendarz rolniczy czy lotnisko kosmitów?
2000 lat temu na ziemi Płaskowyżu Nazca powstały ogromne rysunki - tak ogromne, że zobaczono je dopiero kiedy człowiek wzbił się w niebo. A konkretnie wzbili się dwaj ludzie: peruwiański antropolog Toríbio Mejía Xesspe i Julio César Tello, którzy przelatując na płaskowyżem ujrzeli setki narysowanych na ziemi roślin, zwierząt i figur geometrycznych. Swe odkrycie ogłosili światu w 1927 roku. Pięć lat później do Peru przyjechała Maria Reiche, aby podjąć pracę guwernantki. Z wykształcenia matematyk i archeolog zafascynowała się tymi rysunkami i poświęciła swe życie ich badaniu oraz ochronie.
Płaskowyż Nazca to pustynny teren, który rozciąga się na przestrzeni kilkuset kilometrów kwadratowych. Rysunki leżą na obszarze 50 km długości i 14 szerokości, mają po 20 cm głębokości i ok. metr szerokości. Przedstawiają zbiory figur geometrycznych: kwadratów, trójkątów linii prostych ciągnących się nawet przez kilka kilometrów, ogromne wizerunki zwierząt i roślin. Jest tam pająk, którego odnóża mają po 40 metrów, 120-metrowy kondor, koliber, orki, małpy, pies, kaktusy, kwiaty, ryby. Rysunki zachowały się tam dobrze, ponieważ prawie nie ma opadów, a erozja gleby jest bardzo spowolniona. W dodatku pod ciemniejszą powierzchnią kryje się jaśniejsza ziemia, więc łatwo rysować, wystarczy zebrać wierzchnią warstwę. Powstaje pytanie po co Indianie mieliby tworzyć coś tak wielkiego, przecież nigdy nie zdołaliby zobaczyć swej pracy w całości?
Oczywiście jest wiele teorii – od banalnych po najbardziej fantastyczne. Być może płaskowyż jest wielkim kalendarzem astronomicznym, w którym linie proste i spiralne oddają ruch gwiazd, a figury zwierzęce — gwiazdozbiory. Inna teoria wiąże powstanie rysunków z wierzeniami i mówi, że to miejsca kultu, na których odbywały się procesje. Być może to list do bogów o zesłanie deszczu.
Naukowcy z Włoch są zdania, że to starożytny system wodociągów. Erich von Däniken twierdził zawsze, że linie są lądowiskiem dla przybyszów z kosmosu. Z kolei Maria Reiche uważała, że to największy na świecie podręcznik do astronomii. W latach 2004-2018 Japończycy z Uniwersytetu Yamagata, którzy pracowali na trójwymiarowych modelach satelitarnych odkryli 142 nowe kształty. Wśród nich są czworonożne zwierzęta, jak lama, kot czy lis, ale też ryba, małpa, papuga i dwugłowy wąż połykający ludzi.
Teren pokryty rysunkami jest obszarem ściśle chronionym z absolutnym zakazem wstępu. Najbardziej tajemnicze stanowisko archeologiczne świata można zwiedzać lecąc awionetką.
Źródło: niezalezna.pl
