W pierwszej turze ewakuacji do wyjazdu przygotowano żołnierzy, dla których Związek Sowiecki nie mógł dostarczyć żywności. W związku z tym oddziały wyjeżdżające na Bliski Wschód miały być doformowane do pełnych stanów osobowych, wyposażone i uzbrojone przez Brytyjczyków.
W Związku Sowieckim pozostało jeszcze ok. 40 000 żołnierzy oraz nieokreślona ilość cywilów. Liczby te zmieniały się z dnia na dzień, do ośrodków formowania polskich oddziałów ciągle napływali nowi ochotnicy oraz kobiety i dzieci.
Kolejną turę ewakuacji rozpoczęto 19 sierpnia 1942 r. Do 31 sierpnia z ZSRS opuściło 45 000 żołnierzy oraz 25 000 cywilów. Następnie do listopada 1942 r. na Bliski Wschód wyjechało kolejne 2 500 osób, w tym 700 żołnierzy. Łącznie z „nieludzkiej ziemi” udało się wydostać ok. 115 000 osób. Jednak tysiące Polaków nie miało tego szczęścia, zmarli w wyniku niedożywienia i chorób w miejscach formowania polskich oddziałów. Liczbę osób zmarłych szacuje się na 10 000 żołnierzy i cywilów.
Aby nie zatarła się pamięć o dramatycznych losach Polaków i ostatecznym ich ocaleniu Instytut Pamięci Narodowej rozpoczął realizację projektu „Szlaki Nadziei. Odyseja Wolności". W ramach działań, które obejmą swym zasięgiem kilkadziesiąt krajów w Azji, Europie, Afryce i obu Amerykach, odbędzie się szereg wystaw i wydarzeń towarzyszących niniejszemu przedsięwzięciu.
Obecnie można oglądać dwie wystawy: na dziedzińcu Zamku Królewskiego oraz na Targu Węglowym w Gdańsku – Plac przy Bramie Wyżynnej.
