W mińskiej galerii „Uniwersytet Kultury” odbył się wernisaż wystawy „Wieczność i chwila. 1918-1939 – Polska architekturą silna”. Celem wystawy jest pokazanie osiągnięć polskiej polityki architektonicznej w okresie międzywojennym. Architektura była wówczas jednym z narzędzi kształtowania polskiej tożsamości narodowej i siłą II Rzeczypospolitej. Wiele z obiektów tamtego okresu zachowało się na terenie współczesnej Białorusi.
Badanie architektury polskiej na Białorusi jest sprawą niezwykle ważną w kontekście poznawania i utrwalania wspólnego polsko-białoruskiego dziedzictwa. Konieczna jest też konserwacja wielu należących do tego dziedzictwa obiektów architektonicznych z udziałem polskich specjalistów. Na otwarciu wystawy obecni byli m.in. dyrektor Instytutu Polskiego w Mińsku Cezary Karpiński, przewodniczący Białoruskiej Fundacji Kultury Tadeusz Strużecki, prorektor Białoruskiego Państwowego Uniwersytetu Kultury i Sztuki Wiktor Jazykowicz, a także pisarz, inżynier i pasjonat historii Włodzimierz Sadowski.
O wystawie i prezentowanych na niej przykładach międzywojennej sztuki architektonicznej, wśród których znalazły się obiekty targowo-wystawiennicze, szkoły, banki, szpitale, uzdrowiska, świątynie, dworce kolejowe i inne budowle – opowiedział zgromadzonej na wernisażu publiczności profesor Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, dr hab. Michał Pszczółkowski. Jego pasją jest modernizm w architekturze, dlatego od wielu lat podróżuje po Ukrainie i Białorusi w poszukiwaniach śladów wspólnej przeszłości. Pokłosiem podróży po dawnych Kresach Rzeczypospolitej jest książka „Kresy nowoczesne. Architektura na ziemiach wschodnich II Rzeczypospolitej 1921-1939”.
Wystawa, której nazwa została zainspirowana jednym z przemówień wybitnego polskiego architekta Lecha Niemojewskiego, przedstawia przykłady polityki kształtowania wizerunku państwa polskiego, prowadzonej przez władze II Rzeczypospolitej. Wówczas, po 123 latach obcego panowania, władzom Polski zależało na stworzeniu wizji nowoczesnego, dynamicznie rozwijającego się państwa. W tym celu inwestowano w rozwój architektury, rzemiosła oraz atrakcyjnego wzornictwa w sferze publicznej. Wystawa pokazuje przykłady budynków, planów miast oraz infrastruktury, powstałej wskutek prowadzonej przez władze II RP polityki zagospodarowania przestrzennego. Wśród obiektów, powstałych wskutek tej polityki można wymienić m.in. gmach Ministerstwa Spraw Zagranicznych, rezydencję Prezydenta RP, pawilon polski na Wielkiej Światowej Wystawie w Paryżu, która odbyła się w 1937 roku oraz polski transatlantycki statek pasażerski „Batory”.
Na otwartej w Mińsku wystawie można zobaczyć zdjęcia obiektów architektonicznych, powstałych wskutek prowadzonej przez Polskę międzywojenną polityki zagospodarowania przestrzennego i znajdujących się na terytorium współczesnej Białorusi.