Pałacyk Wielopolskich, także pałacyk Elizy Wielopolskiej znajduje się przy Alejach Ujazdowskich 15 róg alei Róż w Warszawie. Pałacyk powstał w latach 1875–1876 według projektu Józefa Hussa w stylu eklektycznym, bliskim architekturze renesansu włoskiego.
Został wzniesiony dla dyrektora Wydziału Przemysłu i Handlu Banku Polskiego Antoniego Nagórnego. Była to piętrowy budynek o kwadratowym korpusie głównym (zwróconym frontem do Alej Ujazdowskich). Od tyłu przylegała do niego wydłużona oficyna. Pierwotny układ pomieszczeń na każdym piętrze był prawie identyczny, później w rozplanowaniu wnętrza nastąpiły zmiany.
W latach 1898–1932 był własnością rodziny Wielopolskich. W 1904 z inicjatywy Elizy Wielopolskiej przeprowadzono przebudowę wnętrz pałacyku.
W 1938 roku pałacyk był siedzibą poselstwa Estonii. Budynek został wypalony podczas II wojny światowej. Został częściowo przebudowany w 1948 roku. W latach 1945-2008 mieściła się w nim siedziba ambasady Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.
W 1965 i 2004 pałacyk wraz z ogrodem i ogrodzeniem zostały wpisane do rejestru zabytków.