Pałac Rembielińskiego, także pałac Lesserów - znajduje przy Alejach Ujazdowskich 6a (przy skrzyżowaniu z ul. Piękną). Budowę pałacu rozpoczął Aleksander Rembieliński w 1859 na gruncie nabytym od bankiera Stanisława Lessera. Projektantem był Franciszkek Maria Lanci, który nadał pałacowi formy renesansowe.
Nieukończywszy prac budowlanych, Rembieliński sprzedał budynek Janowi Kurtzowi i Stanisławowi Radyńskiemu. Kurtz stał się jedynym właścicielem pałacu; w 1865 ukończył jego budowę.
W 1874 właścicielką pałacu została Maria Jankowska. W 1900 roku pałac nabyła łódzka Spółka Akcyjna Wyrobów Bawełnianych Izraela Poznańskiego. Podczas dwudziestolecia międzywojennego w pałacu mieściło się Poselstwo Danii (1923-1928).
W 1935 pałac kupił hurtownik węglowy Abraham Sojka i prowadził tu Garnizonowe Kasyno Podoficerskie.
Od ok. 1935 w luksusowym apartamencie znajdującym się na pierwszym piętrze od strony parku Ujazdowskiego mieszkał Tadeusz Dołęga-Mostowicz.
Budynek ucierpiał podczas II wojny światowej. Odbudowano go w 1949. Podczas odbudowy usunięto ruiny sąsiednich kamienic w wyniku czego pałac stał się budowlą wolnostojącą, z nową elewacją od ulicy Matejki.
Mieściła się w nim biblioteka oraz ośrodek szkolenia Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, następnie Wydział Historii Partii KC PZPR (1955), a później szkoła muzyczna. Następnie był siedzibą Zarządu Głównego i Zarządu Okręgu Związku Bojowników o Wolność i Demokrację. Od lat 90. mieści się w nim Zarząd Główny Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych. Swoją siedzibę ma tam również Press Club Polska.
Budynek jest wpisany do rejestru zabytków od 1965. Od strony frontowej pałacu znajduje się portyk koryncki składający się z sześciu kolumn.
Na budynku znajduje się tablica upamiętniająca obrzucenie granatami 15 lipca 1943 przez grupę żołnierzy Gwardii Ludowej kolumny SA wmurowana w marcu 1952, oraz tablica upamiętniająca Zygmunta Rumla - komendanta VIII Okręgu Wołyń BCh, oficera Armii Krajowej, poety nawiązującego do tradycji polskiego romantyzmu.