Motyle latające klejnoty: paź żeglarz

Rozpiętość skrzydeł tego motyla wynosi od 70 do 80 mm. Skrzydła jasnożółte; przednie z poprzecznymi, dłuższymi i krótszymi czarnymi przepaskami, tylne z półksiężycowatymi plamami jasnoniebieskiej barwy zlokalizowanymi wzdłuż zewnętrznego brzegu i pomarańczową plamą u wierzchołka, ograniczoną od dołu plamą czarną z niebieską „źrenicą”. Tylna para skrzydeł zwieńczona jest długimi ogonami.

Gąsienice ubarwiona jest zielono z żółtymi prążkami i często czerwonymi kropkami, jednak przed przepoczwarczeniem zmienia barwę na ochrowożółtą. Ubarwienie gąsienicy pełni funkcję obronną, gdyż imituje ptasie odchody. Poczwarka letnia jest zielona, natomiast zimowa brązowa, przytwierdzona jest kremastrem do łodygi, przepasana jedwabną nicią w połowie długości (zwrócona kremastrem do dołu).

Dorosłe składają jaja pojedynczo na roślinach żywicielskich. Gąsienice żerują pojedynczo na krzewach i drzewach owocowych np. śliwie tarninie, śliwie domowej, czereśni ptasiej, brzoskwini, moreli, gruszy, jabłoni, głogu jednoszyjkowym i jarzębinie. Stadium poczwarki w lecie trwa 3-5 tygodni. W warunkach polskich pierwsze pokolenie pojawia się w maju i lata do początku lipca, a drugie pokolenie, jeśli występuje, pojawia się na początku sierpnia.

Występowanie: Europa, Afryka Północna, klimat umiarkowany Azji. W Europie Południowo-Wschodniej wszędzie pospolity. Natomiast w Europie Północnej należy do rzadkości. W krajach skandynawskich i Anglii były obserwowane tylko pojedyncze, zalatujące osobniki. 

W Polsce występuje głównie na południu i w środkowej części kraju. W polskich Karpatach występuje we wszystkich istniejących tam parkach narodowych za wyjątkiem Tatrzańskiego Parku Narodowego. Spotykany rzadko, rzadziej niż paź królowej, lokalnie w coraz mniejszych ilościach. Zauważyć go można na skałkach, nasłonecznionych pagórkach, polanach i sadach. Objęty ochroną gatunkową.

 

 

Źródło: niezalezna.pl

#Paź żeglarz