Zagroda Wsi Pszczyńskiej to skansen, grupujący zabytki drewnianej architektury ludowej z regionu pszczyńskiego. Na blisko dwóch hektarach zgromadzono kilkanaście obiektów architektury drewnianej ziemi pszczyńskiej. Skansen jest położony we wschodniej części zabytkowego parku pszczyńskiego.
Został utworzony w 1975 roku na terenie Parku Kolejowego (dziś zwanego Dworcowym). Po rozbudowie w 2013 roku skansen zyskał m.in. replikę młyna wodnego, budynek usługowy z kasą i sklepem z pamiątkami oraz altanę położoną nad stawem. Najstarszym zabytkiem jest spichlerz dworski z Czechowic (1784). Prawdziwą atrakcją jest również stodoła ośmioboczna z Kryr (XVIII w.), chałupa z Grzawy (1831), kuźnia z Goczałkowic (XIX w.) i młyn wodny z Bojszów, w którym dzisiaj mieszczą się sale wystawowe.
O znaczeniu historycznym i turystycznym Zagrody Wsi Pszczyńskiej świadczy fakt wpisania jej do Szlaku Architektury Drewnianej. Szlak łączy najcenniejsze i najciekawsze przykłady drewnianej architektury sakralnej i świeckiej Górnego Śląska. Wyjątkowość skansenu drzemie w zabytkowych chałupach, z których większość to budynki z oryginalnych materiałów. W ich wnętrzach zebrano wiele autentycznych sprzętów, są wśród nich m.in. rolnicze i rzemieślnicze narzędzia codziennego użytku, wozy drabiniaste („drabinioki”), sanie towarowe, eleganckie bryczki, meble oraz interesujące eksponaty sztuki ludowej.
W skansenie prowadzone są również warsztaty edukacyjne, a na imprezach folklorystycznych, m.in. "Spotkaniach Pod Brzymem" spotykają się zespoły regionalne. Charakter miejsca oddają także inscenizacje obrzędów wielkanocnych i wieczerzy wigilijnej.