Górniczek zwyczajny, górniczek (Eremophila alpestris) – gatunek małego ptaka z rodziny skowronków. Zasiedla Eurazję i Amerykę Północną. Północne populacje są wędrowne. Gatunek północny, regularnie przelotny i zimujący w całym kraju. Zwykle nieliczny, pojawia się w małych stadach, ale w niektóre lata przelot bardziej obfity w stadach do 100 ptaków lub więcej.
Wygląd: w lecie czarno-żółta maska. W szacie godowej maska jasnożółta, na czarnym czole widać dwa czubki; czarne wąsy oraz plama na gardle. Reszta głowy i grzbiet różowobrązowe w delikatne czarne kreski. Spód ciała biały z różowobrązowym nalotem na bokach piersi. Ogon różowobrązowy, czarny po bokach. Zimą rysunek na głowie prawie znika. Wymiary: długość ciała wynosi 15–18 cm, a masa ciała 30–45 g.
Zamieszkuje hale, górskie łąki i torfowiska powyżej linii lasu, a także kamieniste wyżyny, pola uprawne. Gniazdo to zagłębienie w ziemi wyścielone rozmaitym materiałem roślinnym, ukryte w kępce roślinności lub na odsłoniętej ziemi. Składa 2–4 zielonkawych, brązowo nakrapianych jaj. Wysiadywanie 10–11 dni. Młode opuszczają gniazdo w wieku 9–12 dni
Pokarm ptaka to owady i nasiona. Przelot wiosenny: III–IV, przelot jesienny: X–XII. W obserwacji łatwy do odróżnienia.
Gatunek chroniony. W obserwacji łatwy do odróżnienia.