Zamek Bąkowiec (pozostałości zamku rycerskiego) znajduje się na skalistym wzgórzu, w centralnej części Jury Krakowsko - Częstochowskiej, na północny-wschód od wsi Morsko. Prawdopodobnie powstał on w XIV wieku, pierwsza pisemna wzmianka o warowni pochodzi z 1390 roku. Pomimo dogodnego położenia i dość silnych fortyfikacji, które powodowały, że był praktycznie nie do zdobycia przy wykorzystaniu średniowiecznych technik oblężniczych nie odegrał w historii ważniejszej roli.
Zamek Bąkowiec w Morsku faktycznie znajduje się w Skarżycach (obecnie dzielnica Zawiercia)
Należy do tzw. Orlich Gniazd. Początki zamku nie mają udokumentowanej historii. Być może pierwszą drewnianą warownie wznieśli w XIV w. Toporczykowie którzy od nazwy dóbr Morsko przybrali nazwisko Morskich. Prawdopodobnie byli rycerzami rabusiami, za co król Władysław Łokietek odebrał im Morsko i oddał wieś w 1327 r. klasztorowi w Mstowie. W dokumentach z tego okresu nie wspomina się czy w Morsku istniał zamek jednak przez analogię można przyjąć, że w czasach Kazimierza Wielkiego wzniesiono strażnicę w ramach umocnień na pograniczu Śląska i Małopolski. Możliwe jest również, że zamek zbudował książę Władysław Opolczyk, który pod koniec XIV w. przez krótki czas był panem tych okolic. Pierwszą wzmiankę o zamku Bąkowiec zapisano w 1390 r. Od XVII w. zamek był już w ruinie.
W 1961 r. przeprowadzono konserwację ruin, a w 1967 r. wpisano ruiny do rejestru zabytków.
Zamek Bąkowiec zbudowano na wyniosłej skale Tygrys na planie nieregularnego wieloboku wykorzystując niewielką powierzchnię szczytu skały i przylegającego do niej otoczenia. Kamienna brama, której fragmenty zachowały się do dziś prowadziła na mały dziedziniec otoczony murem i czworokątnymi pomieszczeniami położonymi na przeciwległych stronach skały w układzie amfiladowym. Półkoliste baszty w narożnikach pełniły rolę obserwacyjną i obronną.
Zewnętrzne mury zbudowano ze starannie dopasowanych kamieni wapiennych, a wewnętrzne partie budowano z kamiennego gruzu zalewanego dużą ilością zaprawy wapiennej. Od strony wschodniej do skały przylegał dziedziniec gospodarczy, którego bronił stożkowy nasyp ziemny z owalną basztą oraz suchą fosą. Od strony południowej zamek był zabezpieczony kamiennym murem, którego resztki są jeszcze widoczne. Dostęp do zamku był wyłącznie pieszy przez cały system pomostów i drabin.
Zamek w Morsku składał się z kilku budynków na planie wieloboku i otoczony był murem obwodowym. Budowla została wzniesiona z kamieni wapiennych, wkomponowanych w naturalną skałę wapienną. U jej podnóża w zachodniej części znajduje się prostokątna studnia. Dziedziniec gospodarczy otacza fosa i stożkowaty nasyp ziemny, na którym stała owalna baszta.
Obecnie teren średniowiecznych fortyfikacji i wnętrza ruin zamku nie są dostępne dla turystów, wokół zamku natomiast zorganizowano ośrodek rekreacyjny z placem zabaw, kortami tenisowymi, ośrodkiem jazdy konnej oraz wyciągiem narciarskim.