Szpic wygląda jak miniaturowy lis. Jego sierść składa się z warstwy okrywowej o długim, odstającym włosie oraz z gęstego podszerstka. Z tego powodu przypomina wyglądem puszystą kulkę. Nadaje się dla domatora, nie wymaga dużej ilości ruchu.
Szpic miniaturowy, pomeranian to rasa psa, należąca do grupy szpiców i psów pierwotnych, zaklasyfikowana do sekcji szpiców europejskich. Nazwa bierze się od Pomeranii, czyli po polsku Pomorza. Typ lisowaty.
Jedna z teorii pochodzenia tej rasy mówi, że na południowo-zachodnie wybrzeże Bałtyku pomeraniany przybyły ze Skandynawii. Nazwa pomeranian oznacza psa z Pomorza, na które psy te przywędrowały z woźnicami. Mogą się wywodzić od arktycznych psów zaprzęgowych. Prawdopodobnie są spokrewnione ze szpicem wilczym, norweskim elkhundem i samojedem. Pierwsze wiarygodne wzmianki o tej rasie pochodzą z nadbałtyckiego Pomorza i sięgają XIX wieku. Wspomniane szpice były jednak dużo większe (ważyły ok. 13 kg). W połowie XIX wieku pomeraniany rozprzestrzeniły się po Europie. W 1888 roku królowa Wiktoria posiadała psy tej rasy, co dodatkowo zwiększyło ich popularność. Brytyjscy hodowcy dążyli do uzyskania osobników jeszcze mniejszych rozmiarów z większą ilością sierści.
Szpic to pies do towarzystwa. Wystarczą mu krótkie spacery lub bieganie z właścicielami po podwórku. Jest jednak zdolny do pokonywania dużych odległości i wcale łatwo się nie męczy. Jest psem jednego pana, bardzo się przywiązuje, ale też często nie można nad nim zapanować. Ma wesołe usposobienie i żywy temperament. Jest ruchliwy, ciekawski, wszędobylski i chętny do zabawy. Bardzo przywiązany do opiekuna, wrażliwy i oddany, nie lubi zostawać na długo sam.
Szpice miniaturowe są psami pełnymi energii i bardzo lojalnymi wobec domowników. Uwielbiają być noszone, ale nie należy z tym przesadzać, bo powinny też stać na własnych nogach! Mogą być bardzo głośne. Trzeba na nie uważać, zwłaszcza przy młodszych dzieciach, bo są dość delikatne i zdarzają im się złamania kończyn.
Dopuszczalna jest szeroka gama typów umaszczenia: czarna, brązowa, biała, pomarańczowa, szara cieniowana. Również inne maści - wszystkie odcienie kolorów, takie jak: kremowy, kremowo-śniady, pomarańczowo-śniady, czarny podpalany oraz łaciaty (z dominującą bielą). . Dorosłe psy mierzą 18-30 cm, zależnie od budowy i odmiany. Pożądana waga to 1,8-2 kg w przypadku dorosłych psów i 2-2,5 kg w przypadku suk.
Wymaga regularnego wyczesywania sierści. Szatę należy szczotkować szczotką ze sztywnego włosia. W okresie linienia należy kąpać psa w ciepłej wodzie, aby pozbyć się martwego włosa.
Psy miniaturki mają szybki metabolizm, spalają energię w krótkim czasie i potrzebują jeść często, ale mało. Karma dla małych ras zawiera odpowiednią ilość składników odżywczych i została podzielona na małe kawałki, dostosowane do ich niewielkiego pyska. To zachęca do gryzienia i wspomaga trawienie.