Sprawdź gdzie kupisz Gazetę Polską oraz Gazetę Polską Codziennie
Lista miejsc »
Z OSTATNIEJ CHWILI
Tomasz Hamrat/Gazeta Polska
- Czeka nas siedem finałów i walka o obronę mistrzostwa Polski. Nasze hasło na decydującą fazę? Wybitność. W każdym ze spotkań, jakie rozegramy, będzie się liczyć właśnie ona. Nie ma już miejsca na przeciętność - zapowiada trener Legii Jacek Magiera.
Mimo zwycięstwa w ostatnim meczu rundy zasadniczej legioniści nie zdołali zakończyć tej części sezonu na pozycji lidera. Stało się tak po raz pierwszy odkąd weszła w życie reforma ESA37, czyli od sezonu 2013/2014. Wojskowi tracą punkt do Jagiellonii Białystok i mają tyle samo przewagi nad Lechem Poznań. Rywalem do mistrzostwa będzie też Lechia Gdańsk, która zyskała na podziale punktów i do warszawian traci już nie pięć, a zaledwie dwa oczka. - Najważniejsze to wejść w fazę finałową z pozytywnym nastawieniem. Za nami 30 ważnych kolejek, ale dopiero teraz zaczynamy wielką grę – mówi obrońca Legii Michał Pazdan, a Michał Kopczyński uważa, że terminarz decydujących spotkań układa się dla Legii dobrze. Na siedem spotkań Wojskowi zagrają cztery razy u siebie - przy Łazienkowskiej podejmą bezpośrednich rywali do tytułu: Lecha i Lechię. Czeka ich natomiast wyprawa do Białegostoku.
Powodów do euforii nie ma, bo wiosną gra Legii pozostawia wiele do życzenia. Poniżej oczekiwań spisują się chociażby będący kręgosłupem drużyny Miroslav Radović, czy Brazylijczyk Guilherme. O problemach w ataku napisano już wszystko - od lutego Wojskowym wciąż nie udało się załatać dziury po odejściu Nemanji Nikolicia i Aleksandara Prijovicia. Owszem, debiutanckiego gola w spotkaniu z Cracovią (2:1) strzelił Tomas Necid, ciężko jednak oczekiwać, by czeski napastnik w rundzie finałowej stał się nagle postrachem bramkarzy przeciwników. Apel Magiery o wybitność ma też uzasadnienie, gdy spojrzymy na statystyki poprzednich rund finałowych Ekstraklasy w wykonaniu warszawian. W dwóch ostatnich sezonach legioniści punktowali w decydujących siedmiu spotkaniach słabo - rok temu na 21 możliwych punktów zdobyli tylko 13, a wiosną 2015 roku zgromadzili 14 oczek, o dwa ustępując najlepszemu wówczas Lechowi. Dobrze poszło Legii tylko w debiutanckim sezonie ESA37 - stołeczni zdobyli wtedy w rundzie finałowej aż 18 punktów, przegrywając tylko jedno spotkanie (1:2 z Ruchem Chorzów). Wówczas jednak przewaga Legii nad rywalami nie podlegała żadnej dyskusji - po 30 kolejkach stołeczni wyprzedzali o 10 punktów Lecha i mimo podziału punktów zdołali wygrać mistrzostwo z taką samą przewagą. Rok później mimo dwóch punktów przewagi nad Lechem po 30 kolejkach, w finale Legia dała się wyprzedzić Kolejorzowi, który jednym punktem odebrał jej tytuł. W minionym sezonie dwupunktową przewagę nad Piastem wywalczoną w rundzie zasadniczej powiększyła na koniec rozgrywek do trzech oczek, ale nie tyle dzięki swojej sile, co bardziej słabości gliwiczan. A warto też dodać, że Wojskowi nie czuli wielkiej presji, bo nie musieli oglądać się na pozostałych rywali, których po sezonie zasadniczym zostawili w tyle.
Teraz tej przewagi i komfortu zwyczajnie nie ma - tabela jest spłaszczona i każde zwycięstwo będzie na wagę złota. - Wszystko może się rozstrzygnąć nawet w ostatniej kolejce. To trochę nasza wina, bo na początku sezonu daliśmy „ciała”. Przed nami siedem finałów Ligi Mistrzów – podkreśla w „Przeglądzie Sportowym” Arkadiusz Malarz. Zarówno on, jak i jego koledzy wiedzą, że margines błędów został już wyczerpany.
Źródło: Gazeta Polska Codziennie,dodatek mazowiecki
Mimo zwycięstwa w ostatnim meczu rundy zasadniczej legioniści nie zdołali zakończyć tej części sezonu na pozycji lidera. Stało się tak po raz pierwszy odkąd weszła w życie reforma ESA37, czyli od sezonu 2013/2014. Wojskowi tracą punkt do Jagiellonii Białystok i mają tyle samo przewagi nad Lechem Poznań. Rywalem do mistrzostwa będzie też Lechia Gdańsk, która zyskała na podziale punktów i do warszawian traci już nie pięć, a zaledwie dwa oczka. - Najważniejsze to wejść w fazę finałową z pozytywnym nastawieniem. Za nami 30 ważnych kolejek, ale dopiero teraz zaczynamy wielką grę – mówi obrońca Legii Michał Pazdan, a Michał Kopczyński uważa, że terminarz decydujących spotkań układa się dla Legii dobrze. Na siedem spotkań Wojskowi zagrają cztery razy u siebie - przy Łazienkowskiej podejmą bezpośrednich rywali do tytułu: Lecha i Lechię. Czeka ich natomiast wyprawa do Białegostoku.
- W tym sezonie mecze wyjazdowe wychodzą nam zdecydowanie lepiej niż domowe, mimo wszystko jesteśmy zadowoleni z harmonogramu gier. W każdym spotkaniu damy z siebie wszystko i mam nadzieję, że najlepsze dopiero przed nami. Jaki mamy plan? Chcemy, żeby to właśnie w rundzie finałowej nasza gra była bardziej efektowna, a przede wszystkim efektywna niż do tej pory - podkreśla „Kopa”.
Powodów do euforii nie ma, bo wiosną gra Legii pozostawia wiele do życzenia. Poniżej oczekiwań spisują się chociażby będący kręgosłupem drużyny Miroslav Radović, czy Brazylijczyk Guilherme. O problemach w ataku napisano już wszystko - od lutego Wojskowym wciąż nie udało się załatać dziury po odejściu Nemanji Nikolicia i Aleksandara Prijovicia. Owszem, debiutanckiego gola w spotkaniu z Cracovią (2:1) strzelił Tomas Necid, ciężko jednak oczekiwać, by czeski napastnik w rundzie finałowej stał się nagle postrachem bramkarzy przeciwników. Apel Magiery o wybitność ma też uzasadnienie, gdy spojrzymy na statystyki poprzednich rund finałowych Ekstraklasy w wykonaniu warszawian. W dwóch ostatnich sezonach legioniści punktowali w decydujących siedmiu spotkaniach słabo - rok temu na 21 możliwych punktów zdobyli tylko 13, a wiosną 2015 roku zgromadzili 14 oczek, o dwa ustępując najlepszemu wówczas Lechowi. Dobrze poszło Legii tylko w debiutanckim sezonie ESA37 - stołeczni zdobyli wtedy w rundzie finałowej aż 18 punktów, przegrywając tylko jedno spotkanie (1:2 z Ruchem Chorzów). Wówczas jednak przewaga Legii nad rywalami nie podlegała żadnej dyskusji - po 30 kolejkach stołeczni wyprzedzali o 10 punktów Lecha i mimo podziału punktów zdołali wygrać mistrzostwo z taką samą przewagą. Rok później mimo dwóch punktów przewagi nad Lechem po 30 kolejkach, w finale Legia dała się wyprzedzić Kolejorzowi, który jednym punktem odebrał jej tytuł. W minionym sezonie dwupunktową przewagę nad Piastem wywalczoną w rundzie zasadniczej powiększyła na koniec rozgrywek do trzech oczek, ale nie tyle dzięki swojej sile, co bardziej słabości gliwiczan. A warto też dodać, że Wojskowi nie czuli wielkiej presji, bo nie musieli oglądać się na pozostałych rywali, których po sezonie zasadniczym zostawili w tyle.
Teraz tej przewagi i komfortu zwyczajnie nie ma - tabela jest spłaszczona i każde zwycięstwo będzie na wagę złota. - Wszystko może się rozstrzygnąć nawet w ostatniej kolejce. To trochę nasza wina, bo na początku sezonu daliśmy „ciała”. Przed nami siedem finałów Ligi Mistrzów – podkreśla w „Przeglądzie Sportowym” Arkadiusz Malarz. Zarówno on, jak i jego koledzy wiedzą, że margines błędów został już wyczerpany.
Źródło: Gazeta Polska Codziennie,dodatek mazowiecki
Zobacz więcej
Niezależna TOP
