T. Sakiewicz wspomina 10 kwietnia 2010. Redaktor wyjaśnia, jak rozpoczęły się miesięcznice

Tomasz Sakiewicz na antenie TVP Info wspominał 10 kwietnia 2010 roku.

To było dla mnie, tak, jak dla wszystkich, uderzenie. Miałem kilka takich wydarzeń przed - pytali mnie nawet, czy będę tam leciał. Wysłałem kolegę, na szczęście wsiadł do Jaka i przeżył. Rzeczywiście, było o włos, żebym leciał, nie wiem w którym samolocie.

Kilka godzin wcześniej dowiedziałem się, że mój program został zdjęty. Działo się. I potem to wszystko zostało przerwane jedną informacją. Pamiętam, że zaczęły do mnie dzwonić telefony, nie miałem włączonego telewizora i wszyscy zaczęli mnie pytać czy ja żyję. Nie rozumiałem o co chodzi, bo jeszcze żyłem tym, że zdjęto mój program

- mówił.

Redaktor wspominał, że wówczas włączył telewizor i zobaczył, co się dzieje.

Z jednej strony było przerażenie, z drugiej - chęć działania. Od razu zrobiliśmy kolegium redakcyjne, nie mieliśmy wtedy dziennika, wydaliśmy w ciągu kilkunastu godzin specjalne wydanie gazety, która została rozdana, bo nie było możliwości kolportażu z soboty na niedzielę. Rozdano ogromy nakład, ludzie byli za to bardzo wdzięczni

- dodał.

Tomasz Sakiewicz podkreślił, że doszło wówczas do mobilizacji  Klubów "Gazety Polskiej".

Wiele działań działo się spontanicznie, my się potem w nie włączyliśmy, bo ludzie sami się organizowali. W ludziach zrodziło się coś takiego, że musimy się zorganizować, nie można tego tak zostawić, musimy być razem

- powiedział.

Redaktor zaznaczył, że "ta bliskość towarzyszyła nam przez kilka miesięcy i miała różne powody - najpierw to była żałoba i chęć pożegnania, a potem niezgoda i sprzeciw na tuszowanie śledztwa i zamazywanie pamięci".

Kiedy zorientowaliśmy się, że oni naprawdę nie chcą tego pomnika, że go nie postawią to nam się naprawdę nie mieściło w głowie. Dopiero pierwsze sygnały były przy pogrzebie śp. prezydenta Kaczyńskiego na Wawelu, kiedy pani Róża Thun z jakąś zupełną dziczą wyszła protestować przeciwko temu pochówkowi. Wtedy się zorientowaliśmy, że są w Polsce ludzie, a nawet poważny projekt polityczny, który będzie polegał na obrażaniu tych, którzy zginęli, a nawet na zamazywaniu pamięci. Wtedy stwierdziliśmy, że na to nie pozwolimy, zmobilizowaliśmy się i wtedy była pierwsza decyzja o miesięcznicy. Pierwsza odbyła się w Krakowie w maju, w Warszawie był duży koncert. Pamiętam, że przyszła do mnie dziennikarka TVP z Krakowa i zapytała czy my będziemy tak co miesiąc. Powiedziałem, że tak, póki nie będzie pomnika, ale ja myślałem wówczas o kilku miesiącach, a nie o 96 miesiącach

- wyjaśnił.

Redaktor naczelny "Gazety Polskiej" I "Gazety Polskiej Codziennie" zauważył, że podstawą miesięcznic było domaganie się prawdy

 

 

Źródło: TVP Info, niezalezna.pl

#Tomasz Sakiewicz #Smoleńsk #Katastrofa smoleńska