Zmarł Piotr Wierzbicki, były red. naczelny "Gazety Polskiej". Wybitny pisarz i publicysta miał 90 lat

Piotr Wierzbicki - biografia 

Piotr Wierzbicki urodził się 5 listopada 1935 r. w Warszawie. W 1953 ukończył warszawskie Gimnazjum im. Tadeusza Reytana, następnie studiował filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim. Początkowo pracował jako nauczyciel, zanim w pełni poświęcił się działalności pisarskiej i publicystycznej.

W 1957 roku związał się z prasą literacką, publikował we "Współczesności", a następnie współtworzył redakcje tygodników "itd" i "Literatura". Za sprzeciw wobec represji wobec działaczy KOR w 1977 r. został zwolniony z pracy. Pisał dalej, m.in. w "Tygodniku Powszechnym", a w podziemnym „Zapisie” opublikował słynny Traktat o gnidach, jeden z najważniejszych tekstów opozycyjnej publicystyki. 

Gdy wprowadzono stan wojenny, Wierzbicki znalazł się wśród osób internowanych. Przetrzymywano go kolejno w ośrodkach odosobnienia w Białołęce, Jaworzu i Darłówku.

Po zmianach politycznych końca lat 80. dołączył do redakcji "Tygodnika Solidarność", w którym pracował w latach 1989-1991. To tam opublikował 10 listopada 1989 r. artykuł "Familia, świta, dwór", w którym opisał układy i grupy wpływu działające w kierownictwie Solidarności. Tekst ten był jednym z pierwszych sygnałów nadchodzących napięć i rozłamów w obozie postsolidarnościowym.

W 1993 roku Wierzbicki powołał do życia miesięcznik "Gazeta Polska", który wkrótce przekształcono w tygodnik. Kierował nim jako redaktor naczelny przez kolejne dwanaście lat, aż do 2005 roku. 

Krytyk Wałęsy 

W 1990 roku publicznie popierał Lecha Wałęsę w wyborach prezydenckich, jednak z czasem przeszedł do grona jego najostrzejszych krytyków. Kierując dziennikiem "Nowy Świat", opowiadał się za polityką rządu Jana Olszewskiego i konsekwentnie polemizował zarówno z Wałęsą, jak i z ugrupowaniami Unii Demokratycznej oraz Unii Wolności.

Był zdecydowanym orędownikiem lustracji i dekomunizacji, a na łamach "Gazety Polskiej" upublicznił tzw. listę Macierewicza. 

Kawaler Orderu Odrodzenia Polski 

3 maja 2007 roku prezydent Lech Kaczyński odznaczył go Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski. Odznaczenie to przyznano mu "za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za działalność na rzecz przemian demokratycznych, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i działalności społecznej". Uroczyste wręczenie orderu odbyło się tego samego dnia podczas obchodów święta 3 Maja.