Nie żyje komunistyczny zbrodniarz Stefan Michnik, słynny sędzia stalinowski i agent Informacji Wojskowej

Stefan Michnik zmarł 27 lipca 2021 w Göteborgu (Szwecja). Miał 92 lata.

Dziś, czyli trzy dni po śmierci, Adam Michnik - przyrodni brat Stefana - zamieścił w "Gazecie Wyborczej" kuriozalny nekrolog. Dowiadujemy się z niego, że Stefan Michnik "wiele wycierpiał".

W nekrologu najprawdopodobniej doszło do pomyłki. Podano, że Michnik zmarł w Gettysburgu - w Stanach Zjednoczonych. Stefan Michnik w ostatnich latach mieszkał w w Göteborgu we Szwecji.

Całe życie w PRL Stefana Michnika było związane z komunizmem. W 1947 r. wstąpił on do Polskiej Partii Robotniczej, a później do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.

Potem jako ochotnik uczęszczał do Oficerskiej Szkoły Prawniczej im. Teodora Duracza w Jeleniej Górze, gdzie otrzymywał bardzo dobre opinie funkcjonariuszy zbrodniczej Informacji Wojskowej. W 1950 r. został członkiem egzekutywy Oddziałowej Organizacji Partyjnej PZPR w tej szkole. W tym samym czasie został dobrowolnym, tajnym informatorem urzędu bezpieczeństwa o pseudonimie „Kazimierczak”. A następnie został rezydentem Informacji Wojskowej w Jeleniej Górze.

W 1951 r. został rezydentem Wydziału Informacji Garnizonu Warszawskiego, który miał sześciu informatorów o pseudonimach: „Chętki”, „Czaruch”, „Romański”, „Szych” (lub „Szycha”), „Zbotowski” i „Żywiec”. W 1952 przekwalifikowano go z rezydenta na tajnego informatora.

Nigdy nie ukończył żadnych studiów prawniczych, mimo to zaczął przewodniczyć składom sędziowskim sądzącym schwytanych żołnierzy podziemia niepodległościowego i członków dawnej partyzantki antyhitlerowskiej. 

Był sędzią między innymi w procesach:

• majora Zefiryna Machalli (wyrok śmierci, pośmiertnie rehabilitowany, skład sędziowski podjął wspólną decyzję o niedopuszczeniu obrońcy do procesu, o wykonaniu wyroku nie poinformowano rodziny),
• pułkownika Maksymiliana Chojeckiego (niewykonany wyrok śmierci),
• majora Andrzeja Czaykowskiego, w którego egzekucji uczestniczył
• majora Jerzego Lewandowskiego (niewykonany wyrok śmierci),
• pułkownika Stanisława Weckiego wykładowcy Akademii Sztabu Generalnego (13 lat więzienia, zmarł torturowany, pośmiertnie zrehabilitowany),
• majora Zenona Tarasiewicza (skazany na 13 lat więzienia za szpiegostwo i zdradę ojczyzny, spędził za kratami 6 lat)
• pułkownika Romualda Sidorskiego redaktora naczelnego Przeglądu Kwatermistrzowskiego (12 lat więzienia, zmarł wskutek złego stanu zdrowia, pośmiertnie zrehabilitowany),
• podpułkownika Aleksandra Kowalskiego,
• majora Karola Sęka, artylerzysty, przedwojennego oficera, potem oficera Narodowego Zjednoczenia Wojskowego (wyrok śmierci, stracony w 1952),
• kapitana żeglugi wielkiej Edwarda Gubały (wyrok śmierci, następnie zmieniony na karę pozbawienia wolności).

Wypowiedź Michnika, która ujawnia jego świadomość przestępczego charakteru wydawanych wyroków, pochodzi z 1956 r. "Nam wtedy imponowało powiedzenie o zaostrzającej się walce klasowej i nieprawdę powie ten, kto by twierdził, że wtedy z niechęcią rozpatrywał sprawy (...). Nas łatwo było dostosować do systemu, używać jako narzędzie terroru w stosunku do niewinnych ludzi" - przytaczają słowa byłego sędziego prokuratorzy IPN.

Stefan Michnik jako szef składu orzekającego WSR w Warszawie 3 marca 1953 r. skazał także na karę śmierci osobę wypełniającą zadania kuriera 2. Korpusu Polskiego gen. Władysława Andersa. "Oskarżona dopuściła się najcięższych zbrodni wobec Polski Ludowej, zaprzedała się całkowicie imperialistycznym ośrodkom wywiadowczym zdegenerowanych wyrzutków społeczeństwa polskiego przebywających w Londynie" - stwierdził w orzeczeniu stalinowski sędzia.

Kara śmierci została także orzeczona przez Stefana Michnika w dniu 24 kwietnia 1953 roku wobec oskarżonego za udział w Związku Walki Zbrojnej, Armii Krajowej i Zrzeszeniu "Wolność i Niezawisłość"

- podał zastępca prokuratora generalnego. Inny - ustalony przez pion śledczy IPN - wyrok śmierci wydany przez Michnika dotyczył majora rezerwy, któremu zarzucono usiłowanie obalenia przemocą ustroju.

Ponadto zarzuty wobec byłego sędziego dotyczyły wydania wielu wyroków kar dożywotniego i długoletniego więzienia, a także decyzji o tymczasowym aresztowaniu. Sędzia Michnik represjonował w ten sposób przeciwników komunistycznego reżimu m.in. zawodowych oficerów Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej, żołnierzy Armii Krajowej, działaczy organizacji konspiracyjnych, a nawet harcerzy z organizacji "Rysie" i "Orlęta", księży katolickich i siostrę zakonną.

 

Źródło: niezalezna.pl