Do stołecznej parafii w Taszkiencie przychodzą na msze św. nie tylko katolicy, ale także wielu ludzi, których przyciągnęło ewangeliczne przesłanie.
- Niektórzy z nich po pewnym czasie zostają przyjęci do katechumenatu
- powiedział bp Maculewicz.
- Dziękujemy w ufnej modlitwie wszystkim za to, że Pan powołuje nowych kapłanów, którzy wspierają naszą misję w Uzbekistanie. Obecnie bardzo przeżywamy wyjazd jednego z naszych współbraci, który spędził z nami ostatnie 21 lat, i udał się na studia do Ziemi Świętej. Jako kapłani staramy się robić wszystko, abyśmy nie osłabli w duchowej pomocy dla naszej uzbeckiej wspólnoty katolickiej
- zapewnił biskup.
Kapłani posługują w pięciu parafiach w największych miastach kraju, gdzie ochrzczonych jest około 3 tys. Uzbeków. W Taszkencie jest dwóch kapłanów, franciszkanów konwentualnych z polskiej prowincji św. Antoniego i bł. Jakuba Strzemię, w Bucharze jeden kapłan, podobnie w Ferganie i Urgenczu, natomiast w Samarkandzie nie ma obecnie żadnego księdza.
W Uzbekistanie 80 proc. ludności wyznaje islam, a 8 proc. należy do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Pozostali mieszkańcy należą do innych wspólnot religijnych.
Pierwsze wspólnoty katolickie na terenie dzisiejszego Uzbekistanu założyli w XIX w. głównie Polacy i Litwini przesiedleni tam przez władze carskiej Rosji. Za czasów sowieckich Kościół Katolicki działał w podziemiu. Dopiero po upadku ZSRR w 1991 łacinnicy zaczęli tam działać legalnie. 13 kwietnia 1991 r. Jan Paweł II utworzył administraturę apostolską w Karagandzie obejmującą Kazachstan i całą Azję Środkową, łącznie z Uzbekistanem. W 6 lat później – 29 września 1997 Ojciec Święty oddzielił ten kraj od Karagandy, tworząc wspomnianą misję „sui iuris”, którą 1 kwietnia 2005 podniósł do rangi administratury apostolskiej.
