XIII Festiwal NNW zakończył się Galą Finałową, na której wręczono nagrody dla najlepszych filmów polskich i zagranicznych. Na początek zabrzmiała „Prząśniczka” Stanisława Moniuszki w wykonaniu Kasi Moś z zespołem Aukso. Galę poprowadzili Agnieszka Oszczyk i Marcin Wikło, którzy powiedzieli na wstępie, że 77 lat temu na początku października upadało Powstanie Warszawskie, 40 lat temu wprowadzono stan wojenny, a w tym roku obchodzimy także 120. rocznicę urodzin wielkiego Polaka rtm. Witolda Pileckiego. I w filmach, które były pokazywane podczas czterech dni Festiwalu i podczas gali te wydarzenia i postaci były przywoływane. Nieprzypadkowo hasło festiwalu NNW brzmi: „Przywracamy pamięć”, a tegoroczny plakat stworzony przez Wojciecha Korkucia ma w sobie symbol zwycięstwa.
NAGRODY FILMOWE
Międzynarodowy Konkurs Filmów Fabularnych
NAGRODA GŁÓWNA
Fundatorem nagrody w wysokości 25 tys. zł jest Polski Instytut Sztuki Filmowej
„Aida. Quo Vadis, Aida?” reż. Jasmila Žbanić/ Austria, Francja, Holandia, Niemcy, Norwegia, Polska, Turcja, Rumunia, Afganistan, Bośnia, Hercegowina
Werdykt odczytali przewodnicząca jury Bozenna Bo Intrator, producentka, pisarka i tłumaczka oraz David Wurawa, członek jury, aktor filmowy i teatralny, znany m.in. z roli w filmie „Jack Strong”.
WYRÓŻNIENIA
„Shindisi” reż. Dito Tsintsadze/ Gruzja
„Havel” reż. Slávek Horák/ Czechy
„Amnestia” Jonáš Karásek/ Słowacja, Czechy
Wyróżniono także aktorską kreację Piotra Głowackiego w filmie „Mistrz” Macieja Barczewskiego.
MIĘDZYNARODOWY KONKURS FILMÓW DOKUMENTALNYCH – nagroda im. Witolda Pileckiego
NAGRODA GŁÓWNA
„Dawno temu w Wenezueli” reż. Anabel Rodriguez/ Wenezuela
WYRÓŻNIENIA
„Moja ulubiona wojna” reż. Ilze Burkovska Jacobsen/ Norwegia, Łotwa
„1970” reż. Tomasz Wolski/ Polska
„Kto pod kim dołki kopie Rudolf Slánsky” reż. Martin Vadas/ Czechy
KONKURS FILMÓW POLSKICH – nagroda ZŁOTY OPORNIK
Statuetkę wręczył Robert Kaczmarek, wybitny reżyser, scenarzysta i producent filmów dokumentalnych, dyrektor Filmoteki Narodowej – Instytutu Audiowizualnego.
NAGRODA GŁÓWNA
Fundatorem nagrody w wysokości 20 tys. zł jest Filmoteka Narodowa – Instytut Audiowizualny
„Położna” reż. Maria Stachurska
„Po raz pierwszy, nie wiem co powiedzieć. Dziękuję” – powiedziała wzruszona reżyser.
WYRÓŻNIENIA
„Opowieść o miłości” reż. Rafał Bryll
„Ty pójdziesz to Jastrzębia” reż. Jędrzej Lipski
„Grudzień nasz i wasz” reż. Joanna Pieciukiewicz
„VI Brygada Pani Komendant” reż. Wojciech Królikowski
Dyplomy za dokumentację:
„Trzy ćwierci do śmierci – ostatnia deportacja” reż. Grzegorz Czerniak, Jerzy Rohoziński, Wojciech Saramonowicz
„W starej koszuli, z odwagą w sercu” reż. Dariusz Deberny
Konkurs radiowy
Przegląd najlepszych reportaży radiowych, których tematem jest polska historia najnowsza. W tym roku jury pod przewodnictwem Ireny Piłatowskiej-Mądry oceniało 13 dokumentów. Nagrodę wręczył Krzysztof Gottesman, wiceszef studia reportażu Polskiego Radia.
NAGRODA GŁÓWNA
Fundatorem nagrody w wysokości 5 tys. zł jest Polskie Radio SA
„Prawda za podwójnym murem” Jakub Tarka/ Studio Reportażu i Dokumentu Polskiego Radia
„Dziękuję za docenienie reportażu radiowego, który opowiada o strasznym obozie, jedynym obozie koncentracyjnym dla polskich dzieci w Łodzi. Pamięć o tym obozie musimy przechować dalej w imieniu tych dzieci” – mówił laureat.
WYRÓŻNIENIA
Fundatorem wyróżnień w wysokości 2 tys. zł każde jest Polskie Radio SA
„Mecz, który zapamiętam do końca życia" Michał Rzepiak/ Polskie Radio Gdańsk „Pierwsi w Auschwitz” Bogdan Wasztyl
„Zbąszyń 1938” Kamil Hypki/ Radio Zachód
KONKURS WIDEOKLIPÓW
Od lat na Festiwalu NNW toczy się dyskusja, jak z przekazem historycznym trafić do młodego pokolenia. Być może odpowiednim językiem jest język wideoklipów. Nagrodę w tej kategorii wręczyła Aleksandra Jankowska, wiceprezes LOTOS Oil.
NAGRODA GŁÓWNA
„Kto Ty jesteś” reż. Rafał Gużkowski, wyk. Zespół Wokalny SOUL
„Dziękuję bohaterom, bo to jest film o was i dla was, i dziękuję, że możemy tę sztukę tworzyć, a robi to młodzież z Sanoka, z Podkarpacia” – powiedział Gużkowski.
WYRÓŻNIENIA
„Miriam” reż. Sebastian Juszczyk, wyk. Marek Dyjek
„Teddy” scenariusz, animacja i montaż Adam Kamil Kawałek, wyk. Basti
„Niepodległość” reż. Dominik Gudowski, wyk. SOVA i dzieci ze Szkoły Podstawowej „SP Barcinek”
NAGRODY SPECJALNE
Nagroda Europejskiej Platformy Pamięci i Sumienia
Nagroda w konkursie międzynarodowym na film dokumentalny dla filmu, który w najlepszy, najciekawszy lub najbardziej nowatorski sposób przedstawi dwudziestowieczne doświadczenie totalitaryzmu w Europie.
„Moja ulubiona wojna”/„My Favorite War” reż. Ilze Burkovska Jacobsen
NAGRODA PREZESA TVP
Tradycją Festiwalu NNW jest nagroda prezesa Telewizji Polskiej.
Mateusz Matyszkowicz, członek zarządu TVP SA, wręczył ją w tym roku dla filmu niezwykłego pod wieloma względami, mówiąc: „Dla prezesa Kurskiego to nagroda osobista ze względu na przyjaźń Anny Kurskiej z małżeństwem Gwiazdów. Dla mnie ten film pokazuje spójność polskiej kultury, nagroda jest też za pani walkę o polski dokument i jego właściwe miejsce”.
„Z Gwiazdami. Podróż bez końca” reż. Maria Dłużewska
„Tu siedzą bohaterowie moich filmów Zosia Pilecka, Andrzej Kołodziej, Romek Zwiercan. Ja ten film robiłam dla siebie, po swojemu, uważam że są to ludzie absolutnie wolni, wyjątkowi, dziękuje im za zaufanie, że mogłam zrobić ten film” – powiedziała Dłużewska.
Nagroda Dyrektora Festiwalu
Arkadiusz Gołębiewski wyczytując zwycięski film powiedział, że czuje ogromną satysfakcję, bo to obraz zgłoszony kilka lat temu na Pitching Forum Festiwalu NNW, który został bardzo dobrze rozwinięty w trakcie pracy nad nim. To przykład na to jak opowiadać o naszej trudnej, złożonej historii.
„Po złoto. Historia Władysława Kozakiewicza” reż. Ksawery Szczepanik
Nagroda im. Janusza Krupskiego
Janusz Krupski przez lata walczył o godne upamiętnienie polskich bohaterów. Robił to wbrew czasom i okolicznościom. Nagrodą jego imienia honorowani są twórcy za odwagę i trud w poszukiwaniu tematów oraz postaci niepokornych, niezłomnych, wyklętych.
NAGRODA GŁÓWNA
„Wybraniec Bogów” reż. Konrad Starczewski, Rafał Pękała, Tomek Matuszczak
„Chcę podziękować bohaterom naszego filmu, matematykom, fizykom, którzy bardzo okrutnie zostali doświadczeni przez totalitaryzm sowiecki” – powiedział Konrad Starczewski.
WYRÓŻNIENIA
„Parczew 46. Powojenne rozrachunki” reż. Bogna Bender-Motyka
„Jutta i ja” reż. Maciej Cendrowski
„Krwawy Ślad” reż. Ewa Żmigrodzka
NAGRODY PITCHING FORUM FESTIWALU NNW
Festiwal stale się rozwija, doskonali, wskazuje twórcom jak przejść od pomysłu do realizacji filmu, jak swój pomysł przedstawić, by zdobyć na niego finansowanie. Temu służą warsztaty Pitching Forum Festiwalu NNW i Akademia Filmowa NNW. I nie jest to tylko taka branżowa sztuka dla sztuki. Te filmy naprawdę powstają, tylko w tym roku w konkursach widzieliśmy trzy produkcje, które rozwijane były podczas poprzednich edycji Festiwalu NNW. Partnerami w pracy nad tymi pomysłami są dla nas co roku Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji oraz Telewizja Polska.
Nagrody wręczyła minister Elżbieta Więcławska-Sauk (KRRiTv), która powiedziała, że jest to jedyny taki festiwal na świecie, gdzie mówi się o wartościach ważnych.
Nagroda KRRiTV (12 tys. zł)
„Piątka poznańska” reż. Artur Piotrowski, prod. Artur Piotrowski Films
Nagroda własna min. Więcławskiej-Sauk (5 tys. zł)
Król nafty reż. Michał Bożek, prod. CYKLOP FILM
Nagroda Telewizji Polskiej (20 tys. zł)
W imieniu Jakuba Dybka, dyrektora Centrum Kultury i Historii Telewizji Polskiej wręczył ją redaktor naczelny TVP Dokument Tomasz Piechal. Telewizja Polska S.A. jest również patronem medialnym Festiwalu.
„Człowiek, który zbiera Auschwitz” – reż. Gabriela Mruszczak, prod. Forum Rozwoju Inicjatyw Lokalnych
Nagroda Wytwórni Filmów Dokumentalnych i Fabularnych
Agnieszka Będkowska, zastępca dyrektora Wytwórni Filmów Dokumentalnych i Fabularnych wręczyła nagrodę, której wagę i wartość docenią filmowcy – to pięć minut materiałów archiwalnych ze zbiorów wytwórni.
„Król nafty” reż. Michał Bożek, prod. CYKLOP FILM
NAGRODY HONOROWE
Filmy, pełne sale, premiery, nagrody, statuetki to są rzeczy spotykane na każdym festiwalu filmowym. Od początku, od pierwszej edycji było jasne, że Festiwal NNW to ma być coś więcej. Festiwal NNW jest wyjątkowy dlatego, że na tym samym czerwonym dywanie spotykają się twórcy filmowi i aktorzy, a także autentyczni bohaterowie naszej wolności. To ich chcemy stawiać w świetle jupiterów i dziękować im za wolną Polskę i Europę.
Platynowy Opornik
Ewa Dałkowska – zagrała szereg znaczących ról, zarówno w repertuarze klasycznym jak i współczesnym, w teatrze, kinie i telewizji. Pamiętamy tytułową rolę w „Antygonie” Sofoklesa, w „Kordianie” i „Balladynie” Słowackiego, „Wujaszku Wani” Czechowa. Jej wielkie filmy to „Kobieta z prowincji”, „Sprawa Gorgonowej”, „Przedwiośnie” i „Smoleńsk”. Nagrodę za całokształt twórczości, za niezłomność w podejmowaniu trudnych tematów, bezkompromisowość i niezależność pracy twórczej wręczył dyrektor festiwalu Arkadiusz Gołębiewski. Pani Ewa dziękując za nagrodę przyznała, że jest speszona: „Nie mam wielkich dokonań, nie rzucałam butelek z benzyną na czołgi, nie wysadzałam pociągów ani mostów, robiłam tylko to, co jest zwykłym obowiązkiem Polaka i obywatela. Zachowywałam się, jak człowiek wolny i stawiałam opór opresyjnej władzy”.
NAGRODA ŹRÓDŁO
Jest wręczana osobom, których niezłomna postawa stała się inspiracją dla twórców. Nagrodę Źródło XIII Międzynarodowego Festiwalu Filmowego NNW otrzymała
Maria Mirecka-Loryś
Maria Mirecka-Loryś urodziła się 7 lutego 1916 roku w Ulanowie na Podkarpaciu. Działaczka podziemia narodowego w latach 1939–1945, członkini Narodowej Organizacji Wojskowej, komendantka Główna Narodowego Zjednoczenia Wojskowego Kobiet oraz dyrektor Krajowego Zarządu Kongresu Polonii Amerykańskiej.
„Dziękuję za te owacje, tyle lat zagranicą dla Polski pracowałam, Polska zawsze była dla mnie zawsze najważniejsza. Kiedyś tęskniłam za Polską, a teraz tęsknię za moją chicagowską Polonią, która tak bardzo miłuje swą Ojczyznę” – powiedziała dostojna laureatka.
DRZWI DO WOLNOŚCI – to uhonorowanie osób, które często w sposób nieoczywisty walczą o wolność. Są wsparciem dla opozycjonistów, nie wychodzą przed szereg, ale są nieodzownymi bohaterami drugiego planu. Skutecznie uchylają nam drzwi do wolności.
DRZWI DO WOLNOŚCI XIII FESTIWALU NNW otrzymali:
Anna Paniszewa – polska dziennikarka oraz działaczka społeczna i oświatowa na Białorusi. Działa na pograniczu polsko-białoruskim w sferze edukacji oraz kultury, a wszystkie jej inicjatywy, które mają na celu propagowanie polskości doprawdy trudno zliczyć. Jest założycielką Klubu Inteligencji Katolickiej i Polskiej Harcerskiej Szkoły Społecznej im. Romualda Traugutta w Brześciu. Przetłumaczyła także na język białoruski 50 wierszy Marii Konopnickiej o tematyce kościuszkowskiej.
„Jestem szczęśliwym człowiekiem, ta nagroda świadczy o tym, że doceniacie działalność całej szkoły, którą spotykają ciągle liczne represje od reżimu Łukaszenki. Byłam aresztowana w marcu, ale dzięki państwu polskiemu jestem na wolności, niestety moi przyjaciele nadal są w więzieniu. Ta nagroda to wyraz Solidarności Polski z Polakami prześladowanymi na Białorusi. Bądźmy razem” – powiedziała Paniszewa.
Węgierska Reprezentacja Waterpolo – za niezłomną postawę w meczu ze Związkiem Radzieckim w 1956 roku. Na Festiwalu NNW można się przekonać, że walka o wolność toczyła się także w innych krajach Europy Środkowo-Wschodniej. Choć dzieliły nas setki kilometrów – cel był ten sam – walka z komuną. 6 grudnia 1956 roku w trakcie Igrzysk Olimpijskich w Melbourne odbył się mecz, który później nazwano „krew w wodzie”. Rozegrał się on tuż po krwawych zamieszkach w Budapeszcie. Krew polała się naprawdę także w basenie, a na trybunach kibice zamienili komunistyczną flagę Węgier na symbolizującą opór flagę z wyciętą czerwoną gwiazdą. Węgrzy zwyciężyli wówczas 4:0. Później w finale pokonali także Jugosławię 2:1 i zdobyli olimpijskie złoto.
Nagrodę odebrała
JE Orsolya Zsuzsanna Kovács, ambasador Węgier w Polsce, Wari Atilli, prezesa Węgierskiego Związku Piłki Wodnej.
„Myślę, że Polacy wiedzą, co znaczy walka o wolność. W 1956 roku Węgrzy przegrali tę walkę w Budapeszcie, ale wygrali w wodzie, w sporcie, a w przyszłości otworzyły się drzwi do wolności” – powiedział Wari. „Trzeba przypomnieć, że dostaliśmy wtedy ogromne wsparcie od Polaków, oddawaliście krew, wysłaliście pomoc, wspieraliście nas duchowo – jesteśmy za to ogromnie wdzięczni” – dodała ambasador.
Robin Barnett – były ambasador Wielkiej Brytanii w Polsce, dyplomata, który pracował w brytyjskiej ambasadzie w Warszawie w trudnym okresie Stanu Wojennego. Za część swojej misji uważał wspieranie opozycji, a także mówienie na arenie międzynarodowej prawdy o tym, co się w Polsce działo. W wywiadzie przed festiwalem wspominał: „Pewnego dnia Jerzy Urban powiedział nawet publicznie, że Robin Barnett jest kolejnym wrogiem ludu. Takie określenie było dla mnie wielkim zaszczytem, bo nigdy nie chciałem być traktowany jako przyjaciel reżimu”.
„Jestem skromnym człowiekiem wśród tej grupy bohaterów, chciałem tylko pomóc ludziom w tym kraju, chciałem też powiedzieć ludziom zagranicą, co się tu dzieje i że Polacy będą walczyli do końca życia o wolność” – mówił na Gali.
Danuta Rojek-Lemkiewicz – urodziła się we Lwowie pod okupacją sowiecką. Jest córką żołnierza Narodowych Sił Zbrojnych. Pani Danuta to żona Antoniego Lenkiewicza, niezłomnego antykomunisty i działacza opozycji, była wraz z nim inwigilowana i prześladowana. W kwietniu 1987 r. po brutalnej rewizji w mieszkaniu, została przez SB wyprowadzona z domu, a następnie była przetrzymana w areszcie.W latach 80. regularnie chodziła na procesy więźniów politycznych i pisała dla solidarnościowego podziemia relacje z rozpraw. „Jestem wzruszona, bardzo dziękuję za to wyróżnienie” – powiedziała.
Maryna Miklaszewska - bohemistka, dziennikarka, pisarka, działaczka opozycji niepodległościowej. W stanie wojennym usunięta z pracy w Polskim Radiu, współpracowała z drugim obiegiem wydawniczym oraz podziemnym radiem Solidarność. Tłumaczyła wiersze i teksty piosenek Karela Kryla oraz literaturę czeską, głównie związaną ze środowiskiem opozycyjnym (m.in. Vaclava Havla). W roku 2005 „Dialog” opublikował jej sztukę „Strajk”: pierwszy – i jak dotąd jedyny – musical o Stoczni Gdańskiej’ 80. Jej najmłodszy projekt to kongres Polska Wielki Projekt – miejsce, gdzie o Polsce rozmawia się na serio.
„Zastanawiam się, co tu robię pomiędzy tak wybitnymi osobami, którzy naprawdę walczyli o wolność. Szukałam zwrotu, który w opisaniu tej nagrody najbardziej do mnie pasuje i znalazłam – „drugi plan”. To sformułowanie jest mi bliskie. Piszę o ludziach drugiego planu, ten musical właśnie jest o tłumie anonimowych stoczniowców z ich perspektywy. Pilnujmy razem, żeby te drzwi do wolności były zawsze otwarte” – apelowała Miklaszewska.
Roman Zwiercan – Od grudnia 1984 roku w Solidarności Walczącej Oddział Trójmiasto, organizator druku i kolportażu m.in. podziemnych pism „Solidarność Walcząca Oddział Trójmiasto”, „Poza układem", „Gryps”, „Czas”, „SW Stoczni Gdańskiej”, kart okolicznościowych, kalendarzy i in. Organizator i szef grupy malującej hasła wzywające do bojkotu wyborów do Sejmu PRL, rozlepiającej i rozrzucającej ulotki w pociągach SKM, wielokrotnie aresztowany.
„Od wielu lat przywracamy pamięć i zaangażowanych jest mnóstwo osób, dzięki takim ludziom jak Arkadiusz Gołębiewski czy dobry duch Festiwalu Jan Białostocki, ale nie zapominajmy, że walka o pamięć ciągle trwa!” – nawoływał Zwiercan.
Danuta i Wiesław Kapturowicz-Kapergren
Pan kapitan to żołnierz m.in. Polskiej Organizacji Wojskowej. Represjonowany przez UB, został zmuszony do opuszczenia Polski w 1973r. Przez 43 lata swojej emigracji prowadził działalność patriotyczną wspierając finansowo i materialnie działania Solidarności na terenie Polski. „Opuszczając Gdynię nigdy nie opuściliśmy Gdyni ani Polski. Pozostała w naszych sercach na zawsze” – powiedział laureat odbierając nagrodę, którą wręczył uroczyście wiceprezydent miasta Gdyni pan Marek Łucyk. Przez ponad 40 lat pobytu za granicą państwo Kapturowiczowie pomagali strukturom podziemnym Solidarności, robotnikom Radomia i Ursusa, KOR-owi. „Pomagaliśmy w stanie wojennym wysyłając dary przez nasze kanały. Dla internowanych, aresztowanych, osadzonych w więzieniach. Tak nam dyktowało serce i obowiązek. Na przestrzeni tych 43 lat wysłaliśmy do Polski 216 TIR-ów dla różnych instytucji. To były szkoły, szpitale. Gdynia dostała ich najwięcej” – mówił pan Wiesław podkreślając też dużą rolę swojej żony, bez której, jak się wyraził, sam nie mógłby nic zrobić.
Kpt. Jan Kowalczyk ps. „Śmiały” – żołnierz Armii Krajowej aresztowany przez KGB. W trakcie brutalnego śledztwa torturowany i bestialsko bity. Skazany przez KGB na 10 lat pozbawienia wolności oraz 5 lat pozbawienia praw publicznych. Został zesłany na Sybir. Był więziony w łagrach, obozach i miejscach zsyłek na terenie ZSRR. Nagrodę wręczył Robert Kostro, dyrektor Muzeum Historii Polski. „Z radością przyjmuję tę nagrodę. Wiem, że ojczyzna o mnie pamięta a patrioci pamietają jeszcze o Armii Krajowej. Chciałbym z całego serca przekazać słowa tych, którzy poświęcili życie za swoją ojczyznę. Tych słów nie pisali poeci. (…) Pisano je własną krwią na ścianach betonowej celi. Inka Zagończyk, Łupaszka i setki innych. (…) Naszym hasłem było Bóg, Honor i wolna ojczyzna” – mówił.
O. Bronisław Sroka – aresztowany przez UB za działalność w tajnych antykomunistycznych organizacjach. 14 grudnia 1981 odprawił na prośbę strajkujących stoczniowców mszę św. „W okresie od 1945 do 1956 roku działało w Polsce ponad tysiąc organizacji podziemnych, młodzieżowych, szkolnych. I ja tez do jednej z nich należałem. Miałem 16 lat, kiedy mnie aresztowano” – powiedział ojciec Sroka odbierając wyróżnienie – „Chcę wyrazić serdeczne podziękowania za to, że Polska dzisiaj pamięta, że odznacza. (…) Dziękuję za pamięć. W takich chwilach człowiek się przekonuje, że życie miało sens, że warto było”. Nagrodę wręczył dyrektor biura edukacji IPN Adam Hlebowicz.
Piotr Fronczewski – aktor teatralny i filmowy.
W jego imieniu statuetkę z rąk Pawła Nowackiego odebrał Krzysztof Fus. Dziękując za nagrodę zwrócił się też do dyrektora festiwalu Arkadiusza Gołębiewskiego – „Nie byłoby tego festiwalu bez jednego człowieka. Skromny, siedzi tu przede mną i teraz mi pokazuje, żebym był cicho. Nie będę cicho, bo kocham cię za to co robisz” – mówił Fus.
Grzegorz Wołoszczak – działał w podziemnych strukturach „Solidarności” i „Solidarności Walczącej”. Przygotowywał studentów do strajków. Był współodpowiedzialnym za bezpieczeństwo Ojca Św. Podczas pielgrzymki do Polski w 1979 r. Nagrodę wręczył były marszałek sejmu Marek Jurek.
Twórcy filmu „Wyszyński – zemsta czy przebaczenie” – nagrodę odebrał ojciec Paweł Cebula z rąk Marii Dłużewskiej. To nagroda za przywołanie wielkiej postaci Kardynała oraz odkrycie i zapisanie na taśmie filmowej nieznanej karty z życia Stefana Wyszyńskiego.
Sygnet Niepodległości XIII FESTIWALU NNW to uhonorowanie uczestników walki o polską wolność, nagrodę otrzymali w tym roku:
Ppłk. Stanisławie Kociełowicz ps. „Iskierka” – w czasie wojny walczyła w Szarych Szeregach odnosząc ciężkie rany postrzałowe. W 1951 roku została aresztowana przez NKWD a potem przebywała w dwóch moskiewskich więzieniach oraz przez 8 lat w obozie karnym i w łagrze. Nagrodę wręczyła aktorka Halina Rowicka. Pani Stanisława zaczęła podziękowania od słów, którym jak zaznaczyła, zawsze jest wierna – „Bóg, honor, ojczyzna. Wszystko co nasze Polsce oddamy”. Jak mówi o sobie, jest harcerką na całe życie.
Marian Markiewicz ps. Maryl to weteran Armii Krajowej, Żołnierz Wyklęty, uczestnik Akcji „Burza” w Wilnie. Za męstwo w bitwie pod Surkontami został w 1944 roku odznaczony Krzyżem Walecznych. Rok później przyznano mu Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami. Wówczas tych odznaczeń nie odebrał. Po wojnie aresztowany, wyszedł na wolność po ponad 7 latach. Później działał w Solidarności w powiecie głubczyckim. Odznaczenia z czasu wojny odebrał po 70 latach. Mówił wówczas, że jest wiele więcej osób bardziej zasłużonych od niego, a on robił tylko to, co do niego należało i to, co wymagał od niego honor.
„Takie nagrody dziadka onieśmielają, ale ta ma dla niego szczególne znaczenie. O pamięć trzeba wciąż walczyć. Dziadku bardzo cię kocham, część i chwała bohaterom!” – mówił Maciej Musiał.
Zofia Pilecka-Optułowicz – chcemy w ten sposób upamiętnić jej ojca, odważnego żołnierza, wielkiego Polaka rotmistrza Witolda Pileckiego. Harcerz, student, konspirator. ochotnik do Auschwitz, w niemieckim nazistowskim obozie śmierci stworzył ruch oporu, a następnie uciekł, by opowiedzieć światu o piekle, jakiego był świadkiem. Brał udział w Powstaniu Warszawskim. Po wojnie schwytany przez komunistów, osadzony na Rakowieckiej, poddany brutalnemu śledztwu, skazany na karę śmierci, wyrok wykonano 15 maja 1948 roku w Warszawie. Rotmistrz Witold Pilecki jest inspiracją dla kolejnych pokoleń Polaków. Zostawił swoim dzieciom, ale także nam testament w postaci rozważań Tomasza A Kempisa. Podkreślał też rolę opieki Matki Bożej nad losami Polski.
„Ojciec jest godzien tego wyróżnienia, kochał Polskę fanatycznie, dla Polski żył i zginął, nigdy się nie skarżył na dolę, która mu przypadła. Modlił się, z wielką godnością złożył dar życia dla Ojczyzny. Kochał też młodzież, liczył na następne pokolenia, chciał żeby Polska była ukochana. Teraz jest mnóstwo szkół im. Witolda Pileckiego. Jestem szczęśliwa, że miałam takiego tatę” – powiedziała pani Zofia.
Nagroda Przyjaciela Festiwalu NNW
Prof. Krzysztof Szwagrzyk – „Przyjaciele to osoby, na które zawsze możemy liczyć, które przyjeżdżają do nas z przyjemnością i wspierają nas swoim doświadczeniem. To jest nagroda ważna, osobista, nie byłoby tego festiwalu gdyby nie ludzie, którzy nas wspierają, chciałbym w ten sposób podziękować prof. Krzysztofowi Szwagrzykowi” – powiedział Arkadiusz Gołębiewski.
Red. Marcina Wikło – „Mamy bardzo dużo przyjaciół i tak naprawdę każdy z państwa zasługuje na taką nagrodę” – powiedział przed wręczeniem wyróżnienia dyrektor Festiwalu. „Stanięcie na tej scenie po tych herosach… jest dla mnie bardzo trudne” – powiedział Wikło
Patronat Narodowy w Stulecie Odzyskania Niepodległości nad XIII Festiwalem Filmowym NNW objął Prezydent Rzeczpospolitej Polskiej Pan Andrzej Duda
Organizatorami festiwalu są Stowarzyszenie Scena Kultury i Miasto Gdynia
Partnerem Generalnym XIII Festiwalu NNW jest PKN Orlen
Festiwal został dofinansowany ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu pochodzących z Funduszy Promocji Kultury
Festiwal Współfinansowany jest przez Polski Instytut Sztuki Filmowej
Patronem medialnym wydarzenia jest Telewizja Polska. Za wsparcie festiwalu dziękujemy również GRUPIE LOTOS – Sponsorowi Festiwalu, a także pozostałym Sponsorom, Partnerom i Patronom Medialnym